Contents
เพลงรักที่ร้างแรมเพลงรักลอยไล้ลมที่พรมพัดมาอย่างใจร้อยรัดช่อบุปผามาจากฝากฝั่งหนองกลางท้องนามาเพื่อบอกย้ำว่า ข้าคำนึง คำนึงถึงความหลังเมื่อครั้งเก่าครั้งที่เคยร่วมเหย้าร่วมเรือน-ถึงวันห่างออกไกลลาน้ำตาตรึงคลอหน่วยซึ้งไหลซบร่วงทบดินเสียงหอบหายใจสั่นอยู่พรั่นอกหวั่นสะทกคนไกลหวาดไหวถวิลยั
1แปรขบวนเป็นรูปร่างต่างจินตนาเหนือห้วงฟ้าสีหม่น เมฆกล่นเกลื่อนแสงตะวันพลันหายใต้เงาเดือนเมฆคล้อยเคลื่อน,เบิกละครม่าน, เวที2บัดนั้น พญาพิเภก เอกองค์ในนาม ท้าวทศคีรีวงศ์ยักษี ตรวจสอบฤกษ์ผาห้วงนาทีกล่าววจีกับ ขงเบ้ง เร่งหารือว่า ถึงเทศะ, กาละแล้ว ราชสีห์ มันล้อมแนวเข้าครองถือ อินทรี เห
พลันประกายไฟจากขีดไม้ก้านวาบชายหนุ่มก้มมองเงาในถ้วยใบเก่าคำนึงถ้อยหวานยามสบสานตารินหยดผ่านผงขมกาแฟยกปากแก้วจรดปลายลิ้นยิ้มให้เรียวนิ้วนางเล่นล้อเพชรเม็ดงามพลันประกายไฟจากขีดไม้ก้านวาบหญิงสาวกำเหงื่อกุมไหล่มั่นคำนึงถ้อยวอนยามสองขากระหวัดข่มบดนวลเนื้อเบียดกระดานลั่นเร้าเร่งร่างเสียดสันต์เอ
ฉันไม่ใช่กวี&เพราะไม่มีหัวใจอ่อนไหวหวานไม่อาจสื่อชีวิตจิตวิญญาณถ่ายทอดจินตนาการผ่านถ้อยคำฉันไม่ใช่กวี&ไร้สรรพ์สีของอารมณ์รอบ่มร่ำไม่อาจสื่อวิสัยทัศน์สัจธรรมสะกดจนคนจำประทับใจไม่อาจเขียนชีวิตด้วยชีวิตขาดข้อคิดคำคมสมสมัยจนผู้อ่านก็แค่อ่านผ่านเลยไปเพราะยังไร้ประสบการณ์การฝ่าฟันมิ
ขณะโพสต์กระทู้นี้ ไม่แน่ใจว่าจาวตาลจะอยู่บนเครื่องบิน หรือไปถึงญี่ปุ่นแล้วขอให้มีความสุขในดินแดนแปลกหน้า และทำหน้าที่นักเรียนให้ดีที่สุด กอบโกยความรู้จากที่นั่นกลับมาบ้านเราให้มีแต่ปิยมิตรกัลยาณมิตรคอยชี้แนะและคอยเคียงบ่าเคียงไหล่ไปสู่ความดีงามแผ่นดินไทยกำ
เช้านี้ฉันไม่มีไม้ขีดแต่ฉันอยากสูบบุหรี่อากาศข้างนอกช่างยะเยือกเหมือนวันในฤดูหนาวที่ฝนตกพรำถ้ามีไม้ขีดคงต้มน้ำให้เดือดได้สักกามาชงกาแฟขมขมสักถ้วยเอาให้เข้มพอที่จะลอยเกือกม้าได้นั้นแหละรสชาติกาแฟที่ฉันชอบเธออาจแปลกใจและสงสัยเพราะไม่เคยได้ยินว่ากาแฟถ้าเข้มพอจะลอยเกือกม้าได้เธอคงนึกในใจ สง
ก็ไม่มีอะไรมากแค่มาบอกว่า "สุขสันต์ วันเกิด"เจอะเจอแต่สิ่งดี ๆ คนดี ๆนะคะอยากได้อะไรก็นะนึกๆ เอาหละกันขอให้ได้อย่างนั้นแหละ . . .** สองปีหละเนอะ ที่ได้ส่งข้อความอวยพรวันเกิด รู้จักกันมานานเหมือนกันนิ
น้าครับน้าเพิ่งนึกได้ว่าน้ามีเป็นเจ้าของค่ายเทปแบบว่า น้ามีเพลงเหลือๆไว้ให้แถมไม๊ฮะที่จะแถมกะจจรน่ะฮะถ้ามี และน้าอยากแถมด้วยผมจะส่งที่อยู่ให้แล้วน้าช่วยส่งซีดีมาให้ซักเพลงสองเพลงจะได้ไม๊ฮะนะ นะยะ !!ปล. แล้วเรื่องน่ะ เขียนแล้วยัง ห๊า !!!
สัมผัสที่หนึ่งโซ่แห่งห้วงคำนึงถูกปลดปล่อยล่วงสู่ห้วงวิถีทีละน้อยจนค่อยค่อยหยัดเข้มยืนเต็มเท้าสัมผัสที่สองสะเดาะดาลผ่านช่องพ้นห้องเก่ารับอรุณสีทองสู่ห้องเทาสาดแสงทามงามเงาพริ้มเพราระยับ &nb
ลมแล้งลมแล้งร้าวกราวกรูถึงหมู่บ้านลมรานผ่านช่องชีวิตไหวลมหยิกยวงแก้มหัวใจใครลมรุกบุกไล่หัวใจกาลฤา ลมร้อยเล่ห์ที่เพพัดกล่อมคนให้ผลัดแผ่นดิน-ผ่านผิวลมร้อนแล้งที่แห้งลานหนีไกลจากบ้านสู่แดนเมืองหวังอาบไอเย็นแอร์-อากาศ เห็นความเขลาขลาดไม่รู้เรื่องแห่งทุ่งวิถีที่เปล่าเปลืองขุ่นเคืองค้อนแค้นคว