Contents
แค่ผิดคาดพลาดคิดเพียงนิดหน่อยเพราะมัวคอยรถไฟในความฝันไม่เลือกขึ้นลองคู่ดูสักคันอาจโศกศัลย์ต้องเศร้าเพราะเหงาใจถ้าเล่นตัวมัวหลงทะนงจิตยังถือสิทธิ์โลเลทำเฉไฉจนตาฝ้าฟางฝาดพลาดรถไฟอาจต้องจำช้ำใจไร้คู่ควงรถไฟทิ้งรั้งท้ายรายทางเปลี่ยวอยู่คนเดียวร้องไห้ไร้คนห่วงกลัวคนโฉดชั่วช้ามาล่อลวงขยี้ทรวง
ขอบคุณพี่หมี่เป็ดมากครับ เมื่อคำ-ตาย-เชษฐภัทรรัตนโกสินทร์ฤาสิ้นปราชญ์?จึงเป็นทาสประเทศตะวันตกเจ้าพระยาสับสน ไหลวนวกน่าตระหนก ตระหนัก จักรภพกวีแวว แก้วปิ่น สิ้นศรีศักดิ์?สิ้นมนต์รัก ประจักษ์หู มิรู้จบ?สิ้นคำหยาด ครูเนาว์ ที่เคารพ?สิ้นระบบวาที กวีวัฒน์?เยาวชนรุ่นใหม่ ไม่รู้รสกวีบทสาร
ขอบคุณพี่หมี่เป็ดมากครับ ที่ช่วยวิจารณ์ ผมจะพยายามพัฒนาตัวเองให้งานออกมาดียิ่งขึ้นครับ คืนหนาวเชษฐภัทร คืนหนาวร้อยเสี้ยวเดือนร้อยดาวพราวหมอกฝ้าแล้วกอดประคองกล่อมน้องยาปรารถนาจะห่มใจให้ที่รักไอหนาวกระทบไอสาวเจ้าอกหักนอนเถิดน้องจ๋าถ้าเหนื่อยนักก็แค่พักผ่อนใจให้หลับตาอย่าร้องไห้
ถือกระจาดหาบเร่เดินเตร็ดเตร่เอาของขายหยิบฝันเปล่งประกายขึ้นสะพายสองบ่าพลันหอบฝันมาเต็มร้อยเถอะก็คอยจะขายฝันเช้าตรู่จนพ้นวันก้อนความฝันยังอยู่ครบแบกฝันเดินต่อไปรอวันใหม่มิรู้จบเหงื่อรินก็มิพบน้ำตากลบ ระทดท้อเถิดฝันยังประกายหากมิตายจะไปต่ออาจล้มคนหัวร่อลุกขึ้นต่อ มิใส่ใจรอวันตะวันร
สงฆ์ใดสาวกศาสดาผู้ถือธรรมาผู้ละตัณหาอารมณ์มิประพฤติยึดสิ่งโสมมเปื้อนเปรอะเลอะตมคละคลุ้งเคล้ากามความคาวมิอุตริริโชว์โฉ่ฉาวอภินิหารแพรวพราวเพราะมิใช่เนื้อธรรมนำทางละกิเลสเล่ห์ร้อยปล่อยวางแรงบาปเบาบางประพฤติยึดถือพรหมจรรย์ก็ท่านขอข้าวชาวบ้านฉันทุกวี่ทุกวันเพื่อฝึกลดละราคีหากท่านริเป
ผู้ส่งสารงานซื่อมือหัดฝึกควรตรองตรึกอัตตาสารัตถะก่อนเรียงถ้อยคารมคมวาทะตามภาวะปัญหาปัญญาพจน์เพื่อมิให้คนเขาเข้าใจผิดเพราะลืมคิดลืมข้อปริบทลืมเหตุผลสารพัดอรรถรสที่ปรากฏลางเลือนเหมือนไม่ชัดต้องละเอียดถี่ถ้วนครวญครุ่นคิดก่อนลิขิตเรียงร้อยถ้อยบัญญัติต้องกลั่นกรองตรองความตามบรรทัดแค่เพียงคัด
นิราศร้าง ห่างหาย ไม่วายห่วงโศกกำซาบ แสบซ้ำ ระกำทรวงมิอาจทวง หัวใจ เยื่อใยเธอเชษฐภัทรประพันธ์เพลง บรรเลงนิราศป่าวประกาศรักนิรันดร์ มั่นเสมอด้วยถูกร้างห่างไกล ไม่มาเจอจึงเสนอเสน่ห์คำ คราวช้ำใจเจ็ดโมงเช้า เฝ้ารอ อยู่-หมอชิต-หัวใจชาย หมายสนิท เชยชิดใกล้กลับระกำ จำพราก ต้องจากไกลเธอตัดเยื่อต
เรียนท่านประธานาธิบ่ดีที่เคารพผู้ยึดระบบจักวรรดินิยมใหม่ผู้ยัดเยียดประชาธิปไตยจูงจมูกใครต่อใครให้คลานตามผู้ได้ชื่อว่าเป็นตำรวจโลกแสวงโชครีดไถให้คนถาม นี่หรือทุนนิยมท่านนิยามหรือเล่ห์กลเล่ห์กามตามเล่ห์กู? ผลาญภาษีตัวเองละเลงเล่นเพื่อหมายเข่นหมายฆ่าน่าอดสูสงครามเดือดเชือด อูฐ ให้ลิงดูฆ่
กระซิบแว่วแผ่วไหวใกล้ใกล้หูบอกให้รู้ว่ารักอีกสักหนแล้วค่อยเขียนคำหวานบันดาลดลใส่บทกลอนซ่อนกลแฝงมนตราคิดถึงหญิงคนนั้นที่ฉันรักภูมิใจนักเพลงเห่สิเนหาเฝ้าเรียงร้อยถ้อยคำจำนรรจากล่อมกานดาด้วยกลอนครูผู้ชำนาญ ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทรไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมานถึงอยู่ในใต้หล้าสุธาธารขอพบพานพิศ
นิราศแล้ว แว่วหวาน กังวานหวามแต่หนหลัง ยังมาเตือน เหมือนมาตามอ้อนคนงาม ยามนอน ได้ผ่อนคลายเยือนตลาด สามย่าน ผ่านนิติใครให้ริ หลงรัก นักกฎหมายจึงต้องโทษ อาญา หน้าไม่อายเธอทิ้งหัวใจชาย วุ่นวายใจถึงนิเทศ ที่เรา โดนเจ้าเทศน์ช่างหาเหตุ ให้ร้าย วุ่นวายไฉนด้วยเธอด่วน เร่งรัด ตัดสไบสิ้นเยื่อใย คำ