M-e-e P-e-d

กาเหว่าบ้านนา กาเหว่ากาเว้ารับเช้าแสงพลอย-รางชาง    เรืองไรอรุณรุ่งราง

แดดจางจางกำลังเริ่มทอ    สาดส่องแสงพลอย  เหว่าน้อยตัวโกงโก่งคอ

เจ้าหนุ่มน้อยรูปหล่อ  หอบลูกยอไปทางปลายนา

เดินตัดลัดเลาะละเมาะสะแก-ดงตาล  ไปตามแสงดวงตะวัน

ดอกเส้งบานโบกไกวไปมา    กาเหว่าหยอกเอิน    ขัดเขินเสียจนขัดตา

แอบยิ้มประหม่าประหม่า    นัดสาวนาบอกรักฝากใจ

(แยก)สาวงามบ้านนาทุ่งท่าแควคลอง  งามแท้จริงแม่นวลน้อง  งามพริ้มยิ้ม

ย่องผ่องใส    พี่ก็หนุ่มบ้านนา  ดวงตาซื่อเหมือนตาควาย    รักแท้สัตย์ซื่อเพียง

ไหนกาเหว่าเสียงใสช่วยตอบที

กาเหว่ากาเว้าตอบรับคำมา-ไกลไกล    ชาวนาฟ้าฟากเมืองไทย  สุข

ใดใดหายากเต็มที    ได้แต่จ้องตา    ประสาทุกข์ท่วมทวี    ฝากรักยอกันถี่ถี่  ก็

สุขดีเนาะนางเอย