M-e-e P-e-d

ชาวดินสิ้นแรง

อาบเหงื่อต่างน้ำทำงานแลกเงิน    พี่จนเหลือเกิน    ซ้ำตื้นเขินปัญญา

หน้าตาหมองคล้ำ    ผิวดำดังสีดำทา  หลั่งเหงื่อโลมงานฟันฝ่า    ดวงตากล้า

กร้าวชาวดิน

อุตส่าห์กัดฟันสร้างตนทนทำ    นี่เวรหรือกรม  แค้นยากยังไม่สิ้น

มือแตกย่อยยับ  น้ำตาพี่ต้องขอดกิน  ยามนอนถอนใจรวยริน    ชาวดินมือ

หนาหน้าดำ

(แยก) กอดนอน  กล่อมน้องร้องโอละเห่  ลมพัดลมเพ  ดึกดาวหนึ่งดวงร่วงลำ

ปีกนกกลางคืน  กางโอบทะมึนเงางำ    ชีวิตที่แสนตรากตรำ    พี่สะอื้นจำนน

หลับก่อนเถิดน้องพี่ร้องเพลงเห่  โอ้ละช้าละเฮ  ฟ้ามืดนี้มืดมน

ดาวตกล่วงลับ    เสียงครางนกผีตาโปน  กอดน้องสะอื้นหมองหม่น  กว่าคน

ชาวดินสิ้นแรง  (กว่าคนชาวดินสิ้นใจ)