ผู้หญิงผู้เดินตากฝน
ผู้หญิงผู้เดินตากฝน
ฝนตกพรำพรำ เมื่อยามย่ำย่างสนธยา เหมือนฟ้าได้หลั่งน้ำตา
มาบูชาความเศร้าโศก โอ้เทพเจ้าแห่งความเศร้าเจ้าแห่งนรก ข้อน้อยครวญ
คร่ำระกำช้ำอก ตากฝนที่ตกบูชา
ฟ้าหม่นมนมัว ข้าน้อยกลัวเสียงฟ้าคำราม ฟ้าแลบแปลบปลาบ
วาบวาม คำรณยามใจช้ำปร่า ข้าแต่พระเจ้าข้าน้อมเกล้ารับแล้วอาญา
ประหารให้ตายให้ตายดีกว่า ทรงกรุณาเถิดเทอญ
(แยก) ถวายชีวีถวายพลีเซ่นสรวง ข้าน้อยบำบวง ดวงวิญญาณขึ้นทูนเทิน
ชะตากรรม ข้าตรากตรำมานานเหลือเกิน ทางสายหม่นหมองที่ข้าต้อง
เดิน เดิน ข้าเดินหลงมา
น้อยหรือเวรกรรม ตากฝนพรำย่ำอยู่มิวาย น้อยหรือทุกข์โศกโชคร้าย
เดินเดียวดายน้ำตาพรายพร่า โอ้พระเจ้าแห่งความเศร้าทุกข์ทรมา ข้าน้อย
ครวญคร่ำถวายน้ำตา ตากฝนตากฟ้า-อาดูร