ลูกสาวนาล่ม
ลูกสาวนาล่ม
เพลงผิวทิวไผ่สีใบเสียดกอ นาล่มแล้วหนอ ผ่ผิวเพลงปวดร้าว
กราวเกรียว เสียงฟ้าอึงเอ็ด ฝนขาดเม็ดชั่วประเดี๋ยวเดียว ข้าวเพิ่งหายใจ
เหยียดใบเขียวเขียว โถฝนเกรี้ยวกราดเชี่ยวน้ำล้น
ใบเขียวเรียวงามจมน้ำช้ำเน่า ฝนยังตั้งเค้า ลูกสาวชาวนาทุกข์ทน
ลุยน้ำหลามหลาก ปลิงทากก็กรากเกาะตน น้ำนองท้องนาเมื่อคราหน้าฝน
ก็เหมือนดั่งคนที่นองน้ำตา
(แยก) เหมือนน้ำท่วมปาก ทุกข์ยากยังคงท่วมเรือน เสียงฟ้าฟาดสาย
สะเทือนเสมือนฟาดสายลงบนหลังคา อีสาวชาวทุ่งนุ่งผ้าถุงลงนา สุดแท้
แต่โชคะตาชีวิตชาวนาเป็นได้แค่นี้
แม่โพสพแม่เป็นศพซบกอ นาล่มแล้วหนอ คับแค้นขมคอสิ้นดี
ซ้ำๆซากๆ ทุกข์ยากดักดานนานปี ไม่แล้งก็ล่มขื่นขมเต็มที อนาถเหลือที่
ชีวิตชาวนา(ลูกสาวนาล่มตรมทุกข์เต็มที คงรอเป็นผีเหมือนแม่แช่น้ำ)