ขี้เมาตกรถไฟ
ขี้เมาตกรถไฟ
คนเมาคือคน เวียนวนอยู่กับแก้วเหล้า อัญมณีแพรวพราว พร่างพราย ประกายโซดา ป่ายปีนสายรุ้ง หมายมุงสู่เมฆา ติดปีกจินตนา ด้วยสุราสามสิบห้าดีกรี
กินเหล้าเมามาย โลกร้ายกำลังจะเน่า เม็ดทุกข์มุกเหงา ประดับระยับดวงตา รถด่วนสายโลกาภิวัฒน์วิ่งผ่านหน้า วิ่งเร็วเกินกว่า เอื้อมคว้ามือทัน
(แยก) เมาตกถนน ย่ำโคลนโดนหนามไหน่ ตกยุคสมัย หัวใจเจ็บช้ำคำ คน โลกหมุนเหวี่ยงแรง โลกแหว่งแกว่งวน โลกสัปดน เพราะคนสัปปะรังเค
รินเหล้าเอ้าริน ดื่มกินความทุกข์ระทม โลกใบกลมกลม ใบนี้คงมีเจ้าของ ขอหลืบขอมุม ขอซุ้มขอซอกขอซอง ขอเหล้ากอดขวัญตระกอง นั่งมองหุ่นยนต์กลไก (ขอเหล้าปลอบขวัญตระกอง ปลอบหัวใจหมอง-ร้องไห้)
พิมพ์ครั้งแรกที่ อาทิตย์ข่าวพืเศษ
เป็นเพลงอยู่ในอัลบั้ม ป่ายปีนสายรุ้ง ของ hope