ลาก่อนสาวขอนแก่น
ลาก่อนสาวขอนแก่น
ลาก่อน-ลาเด้อสาวเอ๋ยลาก่อน แก่นขอนดินแดนหมอแคนหมอลำ ลาละเด้อ-ลาละเด้อขอลาด้วยใจชอกช้ำ สาวขอนแก่นใจดำ อ้ายเจ็บจำโบกมืออำลา (ลาละลาลาลา)
เสียงแคน-ไผหนอแล่นแตเป่าดัง สิ้นหวัง-เรียกอ้ายย้อนกลับคืนมา เจ็บแหละอาย-จำจนตายโถอ้ายกล้ำกลืนน้ำตา สาวผู้งามใบหน้า เจ้าสิมาไม่เหลือเยื่อใย
(แยก) โอ้ละหนอ-บ.ข.ส.ด่วนเลย ไปลับเลยลับเลยลับไป ดอกจานบานแล้งอยู่ในหัวใจ คอของอ้ายเหมือนกลืนทรายเอาไว้เต็มคอ
ดอกจาน-ดอกคูนดอกสะเลเต ด่วนเมล์เครื่องยนต์คำรามแล้วนอ เชิดหน้าลา-เชิดหน้าลาขวัญตาเจ้าคนหน้างอ ฮักแล้วช้ำก็ต้องพอ เสียงแคนเสียง บ่ งึดแล้วเอย (อกจะพัง-รถเมล์อย่าช้ารั้งรอ ขืนช้าก็คงบ้าบอ เสียงแคนเสียงซอสิ้นมนต์ขลัง) ๑๙ มีน ๒๕๔๔