วิถีเป็นพาหนะของชีวิต สู่ทิศใด ใกล้ไกล ใครมิอาจรู้จะโดยสารฝันใดไต่ยอดภูหรือคลื่นซัดสู่ รอยเท้า ครั้งเยาว์วัย อรุณรุ่งปรุงแสงแดงอมส้ม ริ้วลมหยอกล้อคลื่นโลกตื่นไหว ดอกน้ำ ระยิบยับวับวาวใจ ลิบลิบโน่น เรือใครแล่นที่เส้นขอบฟ้า ทะเลเปิด เถิดโซเซไป มีอีกไหมขอบฟ้าใดใ
... อบอวลทั่ว-ไอดินประทิ่นหอมในแวดล้อมตอบรับกับกาลผันเสียงสาดซ่ากรรทบกลบเงียบงันดับร้อนครันทุกขณะเย็นปะปน ...... สัมผัสตรึงถึงกาลหลังม่านน้ำความชุ่มฉ่ำพริ้วพรายด้วยสายฝนลมหวีดหวิวแมกไม้ก็ไหววนเวียนกลับมาอีกหน..ต้นฤดู ...... ยิ่งเผยความเยือกเย็นอยู่เร้นลึกซ้อนผลึกแน่นหนาผ่านตาสู่-
...อัปสรา สลักหิน ไม่ยินเสียงไม่อายเอียง ยืนนิ่ง ไม่ติงไหวว่าวิหาร สุดผา เป็นของใครเธอหา ได้สนใจ เท่าไหร่นักว่ายืนเหม่อ ชะเง้อคอย ในพงป่าตากน้ำตา น้ำค้างพราว หนาวตระหนักชายหนุ่ม ภูมิซรอล ที่เธอรักพลาดพักตร์ หายหน้า ในครารบเมื่อจับดาบ ฟาดฟัน สะบั้นศึกด้วยแค้นลึก อาฆาต มาบรรจบละเ
กรรมกำเนิดเกิดเจ้าราวคำสาปลิขิตภาพจุดจบแต่ภพไหนพลีร่างบวงสรวงปวงเทพไทเลือกไม่ได้ หนีไม่พ้น จนปัญญาก่อนสิ้นใจกลั้นจิตอธิฐานเผื่อกาลกำเนิดในครั้งหน้าสิ้นสภาพซากเศร้าเคล้าน้ำตารอดรักษา ขีวิตได้ ดั่งใจคิด ...ปล. เรียนปรึกษาพี่หมี่ ... กรณีงานร้อยกรอง ควรมีซักกี่บทจึงจะเหมาะสมครับ เพรา
... กับโลกใบเดิม ... เพียงเริ่มต้นสายฝนหล่นรู้ฤดูที่-เวียนวนถึงครามาอีกปีธาตุสี่สมดุลหมุนวงจร ...... เปลี่ยนลุ่มเป็นลานสู่ธารสายพราวพรายรี่ไหลไม่หยุดหย่อนแรงฟาดหยาดกระเซ็นกระเด็นกระดอนจากที่สูงตัดตอนสู่ต่ำแดน ...... เป็นทางวิถีที่หลากหลายแผ่สายความชื้นอุ้มผืนแผ่นเป็นลำลัดเลาะคร