พอไก่ตาย...ก็หมามา
ซากไก่ตายเกลื่อนหน้าเรือนเก่า กลิ่นเน่าส่งกวนมาสวนกลิ่น ถมเดนเศษร่างไปสร้างดิน เลือดรินหลั่งร่างอยู่พร่างกาย ทรงร่างขนริ้วเคยพลิ้วแดด รอยแผดแดดผาดที่พาดสาย หางพร้อยจะงอยงามอร่ามราย เลื่อมพรายลายผ่องลำยองยล กลับเหลือเพียงซากกากเน่าเน่า บอกเล่าลายคลี่ของสีขน ที่ปีกกล้าขาแข็งสู้แรงบน ยังสู้ยอมจำนนชะตากรรม ไก่ล้าระกากายขอตายก่อน เพลงหมาสวดศพหอนมายามค่ำ ห่มเสียงโหยหาโหยพร่าคำ ยามดึกสะอึกร่ำอวลน้ำตา .......................... หอนโห่...พิโธ่เอ๋ย... พอไก่ตายก็เลยยินเสียงหมา อวดศัพท์แสลงแจงเจรจา เพียงกล่อมศพระกาหลับตาลง เอ้กอี๊เอ้กเอ้ก...เอ้กอี๊เอี้กอ้าย ไก่ตายเพลงหมาก็มาส่ง สิพระยังสะบัดชายสบง เมื่อปลิดปลงสังขาร์ระการ้าย มาสิมาเถิดมาสิหมาวัด หมาจรจัดจรมาหาที่หมาย เมื่อไก่ตอนถูกตราให้มาตาย หมาวัดหอนคลายกระหายแคลง แม้แต่หมาตอน...หมาจรจัด ยังเยียดยัดยับย้ายสยายแย่ง ขอเคี้ยวสักซีกปีกแดงแดง ขอแบ่งสักหนขนงามงาม ............................. เอ้กอี๊เอ้กเอ้ก...เอ้กอี๊เอี้กอ้าย ซากไก่ตายหน้าเรือนจนล้นหลาม ไก่ตายหมาก็มาพยายาม ตะกรุมตะกรามไล่ซากเก็บกากเดน .............................................................................................................
พี่หมี่ขอโทษครับหายไปนานๆ แต่มีงานมาฝาก ตั้งใจจะส่งมาตอนปีใหม่แต่งานที่บ้านมันมีมาก
จะทำอันใดทีก็มีอันไม่ได้ทำ ฝากสวัสดีปีใหม่ทุกคนด้วย
(ปุถุชน...จาวตาล...หญิง...ERIC...ฯลฯ รวมถึงผู้ที่พึงผ่านและซึมซับจิตวิญญาณแห่งหมี่ทระนง)