สินค้าพื้นเมือง
นานๆมาที
หวัดดีปีใหม่ครับพี่
มีบทกวีตกรอบ
และบทกวีไม่มี "ที่ลง" มาให้อ่าน
กล้อมแกล้มเอา พอได้นะ.....
สินค้าพื้นเมือง
เที่ยงวัน-ตลาดนัดกลางเมืองหลวง
พ่อค้าชาวเมืองเหนือ เหงื่อร่วงหยด
กี่รายรอต่อราคา ลด-ไม่ลด
สินค้าจะหมดไหม...ในวันนี้
เขาว่า...ยุคนี้เศรษฐกิจรุ่ง
ใครล่ะพุ่ง ใครร่วง-ติดบ่วงหนี้
ขายค้าอยู่ดักดานมานานปี
โอ้..แววเศรษฐีช่างห่างไกล
รับมั้ยข้าวเกรียบปลาปะนาเระ
เสนอขายเอะอะกว่าวันไหน
ช่วยซื้อเถิดพี่น้องกินของไทย
กำไรช่วยชาวใต้เมืองชายแดน
น้ำบูดูสายบุรี ก็มีนะ ลูกหยีเมืองยะหริ่ง-กล้วยไม้แก่น ตันหยงมัสลองกองของฝากแฟน กรงนกแขวนเรียงรายซื้อใช้กัน
ประดานกกระดาษเคยวาดปีก
ปานฟ้าฉีกหล่นร่วง-ห้วงสวรรค์
เถิดพับใหม่แล้วใส่เข้ากรงพลัน
สันติภาพจะเรืองรองตามต้องการ
เร่เข้ามาอย่าลังเล...เร่เข้ามา อาจสินค้าขายแพงกินแรงท่าน เถิดเราร่วมระดมต่อลมปราณ ญาติพี่น้องร่วมบ้าน-ด้ามขวานไทย
ในวิกฤติอย่าร้างสร้างโอกาส
เถิดช่วยชาติอย่าดูเบา-เอาใจใส่
ของจากเมืองตานีนี้มาไกล
บวกราคาเสี่ยงภัย-ใช่ขายแพง
(ของจากเมืองนรานี้มาไกล
บวกราคาเสี่ยงภัย-ไม่แพงเลย...)
(ของจากเมืองยะลานี้มาไกล
บวกราคาเสี่ยงภัย-เข้าใจนะ...)
......................................
*บทกวีนี้เคยส่งประกวดกวีการเมือง "รางวัลพานแว่นฟ้า 2548"
แต่ปรากฏว่าตกรอบแรก...
สงสัยยัง "การเมือง" ไม่พอ
เพราะไม่มีคำว่า "นักการเมือง"
ประชาธิปไตย หรือคำว่า สิทธิเสรีภาพ...