กล่อมโยกเยก
โยกเอย...โยกเยก พ่อไกวเมฆกล่อมดาวพริบพราวไสว เอาลมต่างสายเปล...เห่ไกว เพื่อไล่ก้าวยาวไกลให้ใกล้กัน
โยกเอย...โยกเยก น้ำเจิ่งเมฆจับดาวสาวสวรรค์ เพลงกระต่ายลอยคอรอคอยจันทร์ กล่อมเฝ้าเกลาฝันเพื่อบรรเทา
โยกเอย...โยกเยก ร้อยเสกทำนองสรรค์ในวันเศร้า พันหวาด หมื่นไหว แห่งวัยเยาว์ ฟังโยกเยกพ่อกล่อมเจ้ายามเข้านอน
นิทรา ลืมโลก...เพลงโยกเยก เอกเขนกอาขยานพ่ออ่านสอน เมื่อเมฆมัวครอบถิ่นคลุมดินดอน โยกเยกย่อมสั่นคลอนสะท้อนคำ ......................................... กระต่ายน้อยลอยคอรอคอยเมฆ แว่ววิเวกหวั่นไหวอยู่ในค่ำ จันทร์ดับ ใจดาว ขับร้าวลำนำ ม่านขลับเมฆคล้ำจักเคลื่อนจาง
ยิ่งกระต่ายยิ่งคอยให้คล้อยเมฆ ยิ่งดึกยิ่งวิเวกยิ่งเวียนว่าง ยิ่งรอคอย ยิ่งร้องขอ ยิ่งรอคว้าง เจ้ากระต่ายร้องคราง...คร่ำครวญ
"ข้าไร้ซึ่งพระจันทร์ สิ้นแม้สวรรค์ในเรือกสวน รอเพียงแสงจันทร์จักปันนวล" ยิ่งโยกเยกเมฆมวลยิ่งโยงใย ......................................... เจ้าตื่นหรือยังหนอ? ลูกสาว ถ้าหลับฝันเห็นดาวพริบพราวสมัย เถิดเจ้าหลับฝันต่อ-พ่อเข้าใจ จักไม่กวนอะไรในนิทรา
เจ้าตื่นหรือยังหนอ? ลูกสาว ถ้าฝันเจ้าร้าวรวดและปวดปร่า จะให้พ่อไปกู้ฝันเจ้าขวัญตา หรือเจ้าจะตื่นมาท้าทายมัน