M-e-e P-e-d

๑ การเมือง กางมุ้ง
เป็นเรื่องของผลประโยชน์ เสียงประชาราษฎร์จะก้อง ราวน้ำจะคว่ำเรือที่เคยหนุน เพื่อโค่นล้มอำนาจหนึ่ง
บรรเลงอธิปไตยบทใหม่ โดยสิทธิ์อันชอบธรรม ในนามประชาชน จึงเป็นเพียงลมปาก โสโครกของนักการเมือง ต่ำช้ากักขฬะแต่งตัวโก้เก๋ ผูกไทสวยงามยามแดดเปรี้ยง อภิปรายกันอย่างเผ็ดร้อน ซัดกันอย่างเมามัน ในความไม่ลงตัว... ของความมั่งคั่ง

๒ ประชาชนคือใคร ใครคือประชาชน คุณ ผม หรือเขาในรัฐสภา ศรัทธา ความหวังริบหรี่ ประชาธิปไตยคืออะไร อะไรคือประชาธิปไตย การหลอกใช้เพื่อฉันทานุมัติ ไม่เคยมีฟ้าสีทองผ่องอำไพ ประชาชนไม่เคยเป็นใหญ่ในแผ่นดิน ถ้ามึงอยากใหญ่ อยาก... มีอำนาจสั่งการเช่นกู ลงสนามเกลื้อกกลั้ว ดีหรือชั่วเดี๋ยวก็รู้

๓ ชีวิตและความตาย อยู่หรือเป็น สำคัญนักรึ ถ้าประชาชนสักคน หรือหลายคนตายอย่างอดอยาก สำคัญนักรึ ทนายสักคนจะหายไป หรือหลายคนถูกฆ่ารายวัน ขายผ้าเอาหน้ารอด โฆษณาชวนเชื่อทุนนิยม มอมเมาเสริมกิเลสตัณหา ให้ลืมพอเพียง เพียงพอ สำคัญนักรึ ควายบ้านนอก ตัวหนึ่งตาย หรือหมาจรจัด ดับอนาถข้างถนนคนเมือง

๔ ฝ่ายค้าน ฝ่ายแค้น หรือฝ่ายรัฐบาล ต่างกันตรงไหน ตรงไหนที่มันต่าง ต่างลงทุน ดัวยน้ำพักน้ำแรง ทุ่มสุดตัว ต่างยุคต่างสมัย ต่างสวาปามทรัพย์แผ่นดิน โกยใส่ตัวและพรรคพวก

๕ คุณ ผม เขา..
เราจะสู้เพื่อใคร



  ๑๗ กุมภ์ ๒๕๔๙





*ภาพวาด"The Nobodies" (22" x 30, Frame 2' x 3') Pencil & Ink on paper by conscious artist Borish