เธอมิได้จากไปอย่างไร้ค่า
เธอโบยบินจากอ้อมแขนที่เหนี่ยวรัด ฉันกระหวัดเธอไว้ด้วยไอรัก . . เธอกระซิบแผ่วเบา .,รดน้ำดอกฝันของเราด้วย..,,
ดอกฝัน
หลับตาลงเถิด.. ดอกฝันของฉันแหละเธอ ยังคงเติบโต.. เบ่งบานในใจใคร..ใครที่รักเธอ . . ถนนสายอักษร .,, อาจเงียบงำไปบ้างแม้สักกระผีกเสียง หากโลกนี้สิ้นแล้วซึ่งนามแห่งเธอ กนกพงศ์ สงสมพันธ์ . . .
หลับสนิทอย่างสงบเถิด
เธอมิได้จากไปอย่างไร้ค่า เธอยังคงตราตรึงในหัวใจใครอีกหลายคน . . . อย่างยิ่ง..หัวใจเปราะบางของฉัน
Relate topics
BananaJunG (Not Member)
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
สิรภัทร (Not Member)
:: SUPERGiRL* ::