บังเอิญ
วันนี้เรามีเรื่องเล็กๆในโลกใบใหญ่ๆมาเล่าให้อ่านกัน
เป็นเรื่องเล่าที่เกิดขึ้นบนรถโดยสาร หรือที่คนทั่วไปเรียกกันว่า รถ 3 บาท
ซึ่งตอนนี้คงเรียกเช่นนั้นไม่ได้แล้วล่ะ เพราะราคาตอนนี้มันปาเข้าไป 10 บาทแล้ว
ก่อนจะเข้าเรื่อง...............
เราขอกล่าวถึงเพื่อนเราคนหนึ่งซึ่งมีเรื่องเล่าจากรถโดยสารเยอะมาก..
จนเรียกได้ว่า...มีทุกวันเกือบรวมเล่มเป็นเรื่องสั้นได้แล้วมั้ง
เราเองก็เจอบ่อยนะ...ทั้งคนบ้า
คนพูดมาก คนกินที่ คนสวย และคน(ที่คิดว่าตัวเอง)สวย ฯลฯ
เอ้า..ได้เวลาสำหรับเรื่องวันนี้แล้วล่ะ
วันนี้เราขึ้นรถมาทำงานตามปกติ....แล้วก็มีคนทยอยขึ้นเรื่อย ๆ
ตอนแรกเราเองก็ไม่สังเกตรายละเอียดอะไรเพราะเป็นเรื่องธรรมดา
แต่เมื่อถึงสี่แยกไฟแดงหนึ่ง..
ฉันก็มองสำรวจทั้งคนรถอีกครั้งว่าใครขึ้นลงไปแค่ไหนแล้วบ้าง
เรากลับพบงานศิลปะแบบบังเอิญ
ก็คือมีคนนั่งแถวตรงข้ามเรา 5 คน
ใส่เสื้อสีเรียงกันไป ดังนี้
ฟ้าเข้ม ม่วง ชมพู แดง แดงเข้ม ไล่เรียงตามโทนสี
ส่วนฝั่งเดียวกับเรานั้นก็มีเรานั่งด้านในสุดใส่เสื้อสีฟ้า
คนที่นั่งใกล้เราอีก 2 คนใส่สีน้ำเงิน
คนถัดไปสีแดงและเหลืองตามลำดับ.......
สรุปว่าฝั่งเราเป็นแม่สีซะงั้น
ก็บอกแล้วไงว่ามันไม่มีอะไรพิเศษ
ไม่ได้มีเหตุการณ์น่าตื่นเต้น