ทรราช..ผู้หิวเสรีภาพ
ไหว..ไหวในวาจา พลิกลิ้นมาเปลี่ยนท่าที วรรคก่อนอ่อนวจี ประชาชีคงเห็นใจ
ขอโทษคนส่วนมาก ที่ล้นหลากเลือกผมไป ผมเห็นประเทศไทย ต้องเว้นวรรคบ้างสักครา
ถอยออกเพียงหนึ่งก้าว เพื่อย่างก้าวที่ยาวกว่า เห็นไหมหยาดน้ำตา รินหลั่งมาพี่น้องไทย
ผมนี้พลีสละ และลดละอำนาจใหญ่ ด้วยหวังว่าดินไทย ที่ระแหงแยกจากกัน
ได้สมานในครานี้ ด้วยพาทีที่ขบขัน พูดเองกลั้นใจพลัน ละครมันขำเหลือใจ
เอาเถอะอย่างไรเสีย วันหนึ่งเลียแผลหัวใจ เงินทองรอดปลอดภัย เพียงเท่านี้ดีเหลือแสน
ทรราช..หิวเสรี ทุกอย่างพลีด้วยหัวใจ คนแคลนแค้นแค้ไหน ช่างหัวใจโคตรเหง้ามัน
จบข่าวของชาวบ้าน ผู้องอาจคารมขัน ตื่นมารู้ว่ามัน ยังยิ้มร่าน่าอับอาย
ทอเอยทรราช เสรีภาพประดับกาย โก้หรูแม้ฉิบหาย แต่ดูดี..เก่งจริงกู
กีรติ 10 เมษายน 2549