M-e-e P-e-d

หลังการแตกสะเก็ดของดวงดาว

หลับตาสิ-  แล้วดิ่งลงลึกไปในเงามืดของความฝัน  ดวงดาวล้านดวงกำลังสุกปลั่งสว่างไสว  และกาแลกซี่กำลังเปลี่ยนระนาบ  ได้ยินไหม?  เสียงแตกสะเก็ดของดาวบางดวง  ก่อนร่วงลิ่วกราวลงมาพื้นโลก

บนดิน-  บนพื้นดินที่เธอเหยียบยืน    ด้วยกระโปรงขาวลูกไม้สีชมพูและหมวกปีกกว้าง  ลมแม่น้ำคร่ำคร่าหอบพัดกลิ่นหอมของดอกไม้ไร้ชื่อมาแต่ตลิ่ง  ดอกลำพูบานแล้วหลังทุ่งหญ้าเวิ้งว้างดอกสดไปจรดขอบโลก  ตรงที่แดดกำลังอัสดงแดงจัดจ้าน  เห็นไหม?  ปีกที่กระพือผกของนกตัวหนึ่ง  ก่อนโผลงเกาะคบคาลำพู


แม่น้ำนิ่งสงบเยือกเย็น  ขลุ่ยบางลำคร่ำครวญมาตามผิวหน้าเรียบนิ่งสะท้อนตลิ่งสองฝั่ง  โลกที่ทุกอย่างกำลังเคลื่อนเข้าสู่ภาวะเงียบสงบไร้การเคลื่อนไหว  มีบางสิ่งบางอย่างก่อตัวขึ้นมาอย่างเงียบๆ    ช้าช้า

แล้วจงลืมตา-  เธอจะเห็นการผลิงอกของต้นอ่อนจากเมล็ดพันธุ์หนึ่ง  หลังจากเศษสะเก็ดดาวได้ป่นตัวเองลงเป็นผงดิน  และกระโปรงขาวลูกไม้ชมพูสะบัดไปตามแรงลมเอื่อยเบา  หมวกปีกกว้างกลับสงบนิ่งอยู่ริมตลิ่ง  เฝ้าฟังเสียงแม่น้ำชราขานรับเสียงขลุ่ยอ่อนโยน  นกที่กิ่งลำพูตัวนั้นจักร้องเพลง...๒๒  มิถุน  ๒๕๔๙