M-e-e P-e-d

หญิงจิตใจงามผู้มีเรือนผมดำดั่งนิล จินตนาการถึงกวีหนุ่มผู้แหกกรอบฉันทลักษณ์ เขาแบกปากกาไปพร้อมป้ายประท้วง “พลทหารเพื่อนกูแม่งตายนอกกติกา ทำไมพวกมึงยังหน้าด้านอยู่กันได้” หญิงสาวจิตใจงาม ผู้มีเรียวนิ้วงดงามดั่งพระหัตถ์แห่งองค์พระสัมมาสัมพุทธะ จินตนาการถึงคณะสงฆ์ผู้ลี้ภัยการเมืองพึ่งร่มกาสาวพัตร เธอยินคำเทศนา “ทุกสิ่งย่อมเป็นไปตามกรรม” หญิงสาวจิตใจงาม ผู้มีเอวองชะอ้อนแอ้นดุจพู่กันวาด จินตนาการถึงมหาชนบนถนนประชาธิปไตย เสียงตะโกน “ออกไป! ออกไป! ออกไป!” ดังกระหึ่มทั้งแปดทิศ และ หญิงสาวจิตใจงาม ผู้มีบาทเท้าก้าวย่างมั่นคง กำลังมุ่งตรงไปยังทำเนียบรัฐบาล เธอเป็นช่างขับร้องในละครศึกถลาง พร้อมเชิญบทเพลงของหลวงวิจิตรวาทการมาขับร้อง ณ หน้าทำเนียบรัฐบาลอีกครั้งหนึ่ง ในบทเพลงชื่อว่า “ตื่นเถิดชาวไทย”