เมื่อใครคนหนึ่งถามหาความจริงใจ...
วินาทีที่นักเดินทางสังเกตเห็นสีเขียวของใบไม้
ไหวอยู่ลิบลิบตรงหน้า
เขาก็ก้าวเท้าเร็วขึ้น, เร็วขึ้น
ปรารถนาจะพึ่งพิง
ให้พ้นความระอุจากดาวฤกษ์ดวงมหึมา
...
วินาทีที่ฉันทิ้งตัวลงตรงโคนต้นไม้
ฉันไม่ได้นึกตำหนิใบโปร่ง ๆ ของมันเลย
ว่าจะไม่ทึบพอจะบดบังลำแสงเหนือหัว
ไม่เคยคิดรังเกียจสรรพซากเน่าเปื่อยใต้แผ่นดิน
ซึ่งเอื้ออาหารแก่มันมานานปี...
ฉันสำนึกเพียงวินาทีนี้
ที่แดดระอุตามไล่ล่า
ร่มเงาเว้าแหว่งก็เพียงพอแล้ว
แสดงความอาทรอย่างบริสุทธิ์ใจ.
Monday 17th July,2006
แด่.. Muslim Student Society CMU
Relate topics
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
ศิริโสภณ (Not Member)
:: SUPERGiRL* ::