โหนเมฆไปกินดาว
โหนเมฆไปกินดาว
" ไอ้ห่าโว้ย !!! "
นั่นล่ะ เสียงไอ้ยิ้มเรียกผู้ชายของมันว่ะ ไอ้ผู้ชายที่ว่านี้ มันก็ไม่ใช่ใครไหนอื่นหรอกนะ ก็พ่อเจ้าประคุณทูนหัวของมันนั่นแหละ ว่าก็ว่าเถอะนะ ไอ้คู่นี้มันเป็นแฟนกันแปลกๆ จะแปลกยังไงก็ลองดูดิ ขนาดเมียเรียกผัว ยังไพเราะเพราะพริ้งกิ๊งกิ๊ง
.
" ไอ้ห่าเว้ย อยู่ไหนวะ ไอ้พู่โว้ย พู่กัน !!! "
" จ๋าแม่ พู่อยู่นี่ "
" เดี๊ยะๆๆ ทำเรียกแม่ หนอย !! ชั้นเรียกแกตั้งนานไม่ขาน "
" จ้า แล้วแกมีไรกะชั้นเหรอ ไอ้ยิ้ม "
" เอ่อ เหมือนกับอยากมีอะไรจะบอกแกว่ะ แต่ก็แค่เหมือน "
แล้วไอ้ยิ้มกะไอ้พู่ มันก็ไปเดินเตร็ดเตร่อยู่แถวริมแม่น้ำเจ้าพระยา ก็คนมันข้าวใหม่ปลามัน อ่า!! หยดติ๋งๆด้วย
ดูไกลๆเหมือนว่ามันจะเดินจับมือกันนะ เอ๊ะ แต่ดูดีๆอีกทีก็ไม่ใช่อ่ะ อ้อ! มันผลัดกันเกานี่เอง แล้วริมแม่น้ำเจ้าพระยาเนี่ย มันก็โอ้โหย!! สวรรค์ของไอ้พู่มันทีเดียว ส่วนไอ้ยิ้มก็ไม่แพ้กัน ตาลุกเป็นไฟ ไอ้พู่มองแหม่มที ไอ้ยิ้มตบป้าบที
" เฮ้ย ไอ้ยิ้มแกว่ามั้ย แถวนี้เนี่ย ฝรั่งเยอะจริงๆ "
" เออ " ข่าวว่า ไอ้ยิ้มมันแอบงอนนะ
" อ่ะล้อเล่น ฝรั่ง มะม่วง ชมพู่ แตงโม .. เก๊าะแค่เนี้ย "
" ต๊ายยย แก ดูนั่นสิไอ้พู่ "
" อะไรแกอีก "
" นั่นไงแก บ้านว่างให้เช่า "
" อือ "
" ไอ้ตูด ทำหน้าตาดีใจหน่อยสิวะ "
" อ๊ะ แล้วไง? "
" ก็นี่ไง ความฝันของเราไง มันคือการงานแห่งชีวิตนะเว้ยห่า " ไอ้ยิ้มมันพูดพร้อมท่าประกอบสุดเฟื่อง
" งงว่ะ ยิ้ม "
" เออ ไอ้ห่า ค่อยไปงงต่อที่บ้านแล้วกัน จดเบอร์เร็วแก เดี๋ยวคืนนี้ชั้นจะโทร.ไปเอง "
สงสัยว่าไอ้พู่กัน มันคงต้องกลับไปงงต่อที่บ้าน ที่มันง๊องแง๊งเนี่ย ก็คงเพราะเบียร์ขวดเขียวเมื่อคืน ที่มันแอบเมียกิน เป็นแน่ .. มันถึงไม่รู้ร้อนรู้หนาว กะฝันฝันเฝินเฝินที่คุณนายยิ้มมันดีใจเนื้อเต้นเส้นกระตุก.. น่าน!! ว่าไปโน่น
.
" เฮ้ยแก ภาพวาดของแกเนี่ยจะเอาไปแขวนตรงไหนดีวะพู่ "
" ตรงไหนก็ได้ที่มันดูดีเหมือนหน้าชั้นไงแก "
" เอ๊ะ แล้วหนังสือชุดนี้ล่ะ พวกกลอนไรเนี่ย โชว์ยังไงดีวะ ให้มันเข้ากับคอนเซ็ปร้าน "
" ไอ้พู่ แกฟังชั้นบ้างสิ "
แล้วแม่ยิ้มมันก็พล่ามไปอีกยืดยาวถึงสรรพคุณของร้านที่มันและไอ้พู่ ผู้ซึ่งไม่เคยรู้เรื่องราวอะไรเล้ย นอกจากเบียร์ขวดเขียว ภาพเขียน และที่แห่งนั้น
แล้วคืนนั้นทั้งคืน ไอ้สองคนนี้มันก็ถกกันถึงคอนเซ็ปร้านหนังสือ กาแฟ เบเกอรี่ และแกลอรี่ศิลปะ ดีอย่างนึงนะ ที่ไอ้สองคนนี้มันบวมๆเหมือนกัน เลยไม่ยากที่สร้างร้านแปลกประหลีขึ้นมา แต่ดูเหมือนว่ามันยังจะไม่มีชื่อร้าน
จนเช้า - -
ไอ้สองคนนี้มันก็ยังหลับน้ำลายบูดก่ายกันบนแคร่หน้าห้องครัว
ที่ปาย--
มีโปสการ์ดทำมือจากเพื่อนไอ้ยิ้มส่งมา ก็เล่าสัพเพเหระประสาคนโสด ตบท้ายด้วยคำถามว่า พวกแกส๊องคนเนี่ย จะมาเที่ยวหาพระแสงตะวันแดงอะไรกัน (วะ) - - มันวงเล็บมาอย่างนี้จริงๆ
ทันทีนั้นเลย ที่ไอ้พู่ ตอบโปสการ์ดเพื่อนไอ้ยิ้มกลับไปว่า " กูมาตามหาชีวิตว่ะ "
น่านพี่แกสร่างเมาแล้วคมขนานไหน
ดูสิๆ
แต่มันก็จริงนั่นแหละ ไอ้สองคนนี้มันมาหาคอนเซ็ปเปิดร้านกัน ตั้งแต่วันโน้นนั่นแหละ
แต่ก็ยังไม่ได้อะไร
แต่อย่างอื่นน่ะ..ยิ่งกว่าได้อีก
..
"ไอ้พู่ แกดูสิ"
"อะไรอีก"
. .
.
ติดตามตอนต่อไป (ที่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมีรึป่าว ฮ่าๆๆ)