เหลืองสุดท้ายของใบฉำฉา
อีหมุนเกิดลูกแล้ว มันคล่องแคล่วแข็งแรงเหลือ
เหมีย 1 โผ้ 3 ไม่ทิ้งเชื้อ ลายข้างขาวเจือเหมือนพ่อมัน
มันมาต่อแย่งใต้ฉำฉา อีลายดอกให้ท่าทำดีดดั้น
ใต้โคนเกลื่อนใบกระจายพลัน เหลืองใบทั้งหลายนั้นก็ฟุ้งลม
โธ่...อีหมุน อีหมาเปรต ชาติพันธุ์มึงเพียง case หมาวัดสม
ไม่น่าเสียหมาตามค่านิยม "วัด" ไทย ระทม "ลาบาดอ"(ใหญ่)ไอ้กัน
อีดอก...อีดอก และอีดอก ข้าขอบอกรับไม่ได้...ใจมันสั่น
จึงประกาศตัดหางระหว่างกัน อีหมุนเอย ขาดกัน ฉันกับเธอ
...............................................................................
อีหมุนเกิดลูกแล้ว มันวิ่งแกร่วมาหาทำหน้าเก้อ
ใต้ฉำฉาใบหล่นปนน้ำตา .....(โปรดติดตามด้วยความระลทึก)