ความหลัง
จันทร์ริบหรี่ มัวหมอง ไม่ผ่องใส
แสงส่องไซร้ ซีดจาง บางหนักหนา
สายลมแผ่ว พริ้วพรม ลอยล่องมา
แสนเหว่ว้า วังเวง ไร้คู่อิง ยามนี้ตรึก ความหลัง ครั้งกาลก่อน
พี่เคยนอน นับดาว กับน้องหญิง
พูดจากัน รำพัน รักกันจริง
ทุกทุกสิ่ง จดจำ มิลืมเลือน ในคืนนี้ เหมือนเช่น ในคืนนั้น
ดวงใจพลัน เจ็บลึก ดั่งถูกเฉือน
รอยร้าวมี ระหว่างเรา เฝ้าย้ำเตือน
เธอดูเหมือน มีใหม่ ให้ร้างลา ฉันนั้นผิด ตรงไหน ใยเธอทำ
สุดจะช้ำ ระกำทรวง อาลัยหา
ตัดความรัก ตัดสัมพันธ์ อันนานมา
เอ่ยปากลา จากพี่ไป ไม่ใยดี ค่ำคืนนี้ อกหมอง ต้องทนทุกข์
ยากจะลุก กลับคืน ฟื้นศํกดิ์ศรี
ถูกตัดรอน ความหวัง ที่เคยมี
มาหลีกหนี ทิ้งให้พี่ เปล่าเปลี่ยวใจ
Relate topics
ปราง (Not Member)
ผีเสื้อปีกบางฯ
กวีไม่มีนิ้ว (Not Member)
เดียวดาย (Not Member)