"เป็นภาพความทรงจำของเด็กชายผู้เร่ร่อนอยู่ข้างบาทวิถี"
"เป็นภาพความทรงจำของเด็กชายผู้เร่ร่อนอยู่ข้างบาทวิถี"
เป็นภาพทรงจำ.......
ในคืนค่ำธรรมดาอีกคืนหนึ่ง
ภาพผู้คนเดินขวักไขว่กันอื้ออึง
บนบาทวิถีที่ซึ่งหลากที่มา
ผู้หญิงคนนั้น ผู้ชายคนนี้ ต่างไม่เคยยินดีด้วยแปลกหน้า เด็กชายคนนั้น เด็กชายธรรมดา เขาไม่เคยสบตากับผู้ใด
ชายแก่แก่ถือไม้เท้า.... งกเงิ่นเดินดุ่มเด้าจะไปไหน หญิงผู้ถือช่อดอกไม้.... จะยื่นช่อมอบให้แก่ใครกัน
หลายชีวิตบนทางบาทวิถี เท้าโน่น เท้านี่ ของใครนั่น ก้าวเท้ารีบเดินกันพัลวัน แววตาคู่ใสนั้นยังจดจำ
เพียงภาพความทรงจำ...ของเด็กชาย ผู้เร่ร่อนไร้จุดหมายในคืนค่ำ มองผู้คนเดินผ่านอยู่ซ้ำซ้ำ แล้วก็ขำออกมา บ้าไปแล้ว
////////////// ป.ล. หายไปนานเลย หุหุ คิดถึงๆ