ความรัก
... ไม่ใช่จากดวงตา
ไม่ใช่หน้าแสนสะสวย
ไม่ใช่ความร่ำรวย
ที่จะช่วยให้รักกัน
... ไม่ใช่คำเรียงร้อย
ประดิษฐ์ถ้อยมาเสกสรรค์
ไม่ใช่ของกำนัล
ไม่ใช่ฝันอันงดงาม
... แต่เป็นใจสองดวง
ที่คอยท้วงคอยทวงถาม
รวมเป็นคำนิยาม
ที่ให้ความหมายแก่ใจ
... สองใจได้มาหยุด
ณ ตรงจุดความเข้าใจ
อย่าถามว่าเหตุใด
หรือเพราะใครทำให้เป็น
... สองใจนั้นรู้จัก
และตระหนักอย่างที่เห็น
สุดลี้หนีซ่อนเร้น
ไม่วายเว้นมาผูกพัน
... สองใจหลอมเป็นหนึ่ง
คือส่วนซึ่งรวมความฝัน
อาทรพึ่งพิงกัน
ร่วมสร้างสรรค์จากวันวาร
... เหตุผลของความรัก
ชนรู้จักสดับขาน
บอกเล่ามาเนิ่นนาน
กระซิบผ่านจากดวงใจ
... ผู้ที่มีความรัก
เหตุผลมักต่างกันไป
แต่ความรักใดใด
ย่อมยิ่งใหญ่ในตัวเอง....