Swimming Buttlefly in Ganges

by ผีเสื้อปีกบางฯ @3 ธ.ค.50 7.40 ( IP : 203...234 ) | Tags : กระดานข่าว
photo  , 350x250 pixel , 12,026 bytes.

ช่วงนี้ที่ญี่ปุ่น เป็นช่วงเปลี่ยนฤดู อะไรๆก็เปลี่ยนใหม่ อย่างรายการทีวีก็เปลี่ยน คือแบบรายการต่างๆ
ละครต่างๆ เค้าจะเป็นซีซั่นๆน่ะ แล้วระหว่างคั่นซีซั่น
มักจะมีอะไรสั้นๆมาฉายให้ดูเสมอ

ชอบนะ เพราะว่า ละครมันอัพเดตตามเวลาดี แฟชั่นเสื้อผ้าด้วย สมมติแบบมองออกไปหน้าต่าง หิมะตก แต่ตัวละครในทีวีเล่นใส่ทูพีซกัน ก็ไม่ใช่เรื่องใช่ป่ะ อย่างเวลาคริสตมาสไรงี้
ตัวละครในทีวีมันก็เป็นเรื่องคริตสมาสด้วย

แล้วอย่างช่วงเวลานี้ละครมันเกี่ยวกับการสอบเข้า มหา'ลัย มันก็เป็นช่วงเวลาสอบเข้าพอดี ดูแล้วรู้สึกว่ามันไม่ไกลตัวเกินไปนัก

ระหว่างรอละครประจำซีซั่น ก็มีละครเรื่องสั้นๆ มาคั่นรายการอย่างเรื่อง
"Swimming Buttlefly in Ganges" ว่ายท่าผีเสื้อในแม่น้ำคงคา (ทำไมแปลชื่อไทยแล้ว อุบาทว์พิลึก)

เนื้อหาเป็นเรื่องของ เทรุโกะ เด็กสาวปีสามในช่วง หางาน (ที่ญี่ปุ่น....นักศึกษาจะหางานในช่วงปีสาม) ผู้ซึ่งไม่มีคุณสมบัติอะไรเด่นเลย (ทำไมนางเอกไม่มี อะไรดีเลยหรอ) ขี้อายก็เท่านั้น
ไม่ได้มีอะไรน่าสนใจ

เพื่อให้มีเรื่องสนทนาในการสัมภาษณ์งาน อยู่ๆก็โพล่งขึ้นมาว่า เคยไปว่ายท่าผีเสื้อที่ แม่น้ำคงคามา (คือโกหกน่ะ)  แล้วด้วยแรงบ้า
แรงยุ อะไรซักอย่าง เธอเลยไปอินเดียจริงๆ

ไปถึงก็แบบ......ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเค้าเล้ยยยย
ไม่รู้ว่ามีขอทานมาขอเงินควรทำยังไง ไม่รู้ว่าจะเรียกรถยังไง ไม่รู้ว่าควรแต่งตัวยังไง
(น้องเทรุโกะก็เล่นซะชุดแซกลายดอกไม้เลยนิ) บังเอิญได้ความช่วยเหลือจาก ชินโงะ แบ็คแพคเกอร์ ที่ชอบถ่ายรูป  (เอาว่าหน้าตาดี ความคิดเท่ไรงี้
น้องเทรุโกะก็หลงรักเลย) แต่ดันโดน ชินโงะ
โกงเอาของกับเงินไปซะนี่....

เดินทางต่อไปทั้งน้ำตา (แหงล่ะ แอบรักเค้าแล้วยังโดน หักหลังอีก) ไปเจอครอบครัวคนอินเดีย
ได้ไปเจอนักบวช เจออะไรมากมาย

มีคนถามเธอว่า มาอินเดียทำไม เธอก็ตอบว่า มาว่ายผีเสื้อ ..... (มันบ้าป่ะเนี่ย) แต่เธอยังไม่ว่ายหรอกนะ ต่อให้อยู่ริมแม่น้ำก็เถอะ
เพราะถ้าว่ายน้ำแล้ว ก็ไม่มีเหตุผลต้องอยู่ที่อินเดียอีก
(เรื่องของเรื่องคือไม่อยากกลับ)

แล้วตอนหลัง เทรุโกะก็ได้ทบทวนตัวเอง
ด้วยคำถามของนักบวชที่ว่า เชื่อในอะไร
สุดท้ายเธอก็ได้เรียนรู้ด้วยตัวเองว่า
เธอเชื่อในตัวเอง จะเป็นอย่างไร จะเดินต่อไป ยังไงก็ด้วยตัวเอง เธอก็กระโดดลงไป ว่ายท่าผีเสื้อในแม่น้ำคงคา.....ซะงั้น

แล้วก็กลับญี่ปุ่นมันทั้งมอมๆนั่นแหละ
กลับไปบริษัทอีกรอบนึง (ที่เคยตกสัมภาษณ์ไปแล้ว) ไปบอกว่า...หนูไปว่ายน้ำมาแล้ว 5555..

ก็นางเอกนี่ฮะ....ได้งานเลย

เป็นละครสั้นๆ...แต่แบบดูแล้วชอบนะ...ยังไงดีล่ะ

บางทีเราก็ต้องกล้าลองทำอะไรในสิ่งที่เราไม่เคย ใช่ไหม แล้วผลมันจะเป็นยังไง...มันก็เพราะเราเลือกเอง

Comment #1
Posted @3 ธ.ค.50 16.21 ip : 58...83

ไปแอบดูช่องไหนมานี่ทำไมที่บ้านผมไม่เห็นมี อ่ะ....

...................................................... แล้วพล็อตเรื่องแบบนี้มีไหมฮะ  แบบว่า

นางเอกเป็นลูกของขุนนางที่เกิดกะเมียหลวงท่าน  และท่านเจ้าคุณก่อนหยุดหายใจก็ได้เขียนมรดกยกสมบัติให้โดยมีข้อแม้ว่าต้องมาอาศัยอยู่ที่บ้าน  พอมาอยู่ก็ถูกแม่เลี้ยงกดขี่ แล้วลูกแม่เลี้ยงก็ช่วยกันโขกสับ  พระเอกเป็นคนที่แม่เลี้ยงมุ่งหมายให้แต่งกับลูกตัวเอง  มีตัง ฮะ ผู้ดีเก่าด้วยแบบว่า โคตรเหง้าสักหลาด เป็นถึงพระยาอะไรโน่น ได้จังหวะ พระเอกก็ข่มขืนนางเอกด้วยความรัก แล้วพระเอกก็หึงหวงนางเอก เพราะโดนนางตัวร้ายยุแหย่หาว่านางเอกไปชอบกะเพื่อนสนิทของพระเอกด้วยกัน  จนนางเอกมีลูกก็ถูกเฉดหัวไปอยู่สลัม คลองเตย ตกระกำลำบาก สิบปีผ่านไปพระเอกก็ไปพบเด็กขายพวงมาลัย ด้วยความสงสาร รับมาเลี้ยง สืบโคตรเหง้าแล้วจึงรู้เป็นลูกตัวเอง......ง...............

คนไทยคุ้นเคยกะโครงเรื่องแบบนี้ฮะ  เพราะโดนยัดเยียดให้ดูอยู่ทุกวัน ตั้งแต่เริ่มมีการออกอากาศทีวี จนถึงปัจจุบัน  ลองเปิดดูได้เลย ช่อง 3 5 7 9 11 12 20 36 24 36 มีทุกช่อง  บอกไม่เชื่อ

Comment #2
Posted @6 ธ.ค.50 20.59 ip : 125...62

ได้ยินคนพูดกันมาก  ถึงการอ่านหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่น  ว่าไร้สาระ..


ได้แต่บอกไปว่าญี่ปุ่นนั้นการ์ตูนคือวัฒนธรรมของเขา  และมันไม่ใช่จะไร้สาระทุกเรื่อง  มากมายที่เป็นการ์ตูนปรัชญา  ง่ายๆคืออิกคิวซัง,โดเรมอน


และละคร,ภาพยนตร์จากญี่ปุ่น  ปัจจุบันที่สร้างมาจากการ์ตูนก็มีเยอะแยะ  ส่วนที่มันจะถ่ายทอดอกมาได้ตรงตามต้นฉบับหรือไม่  เป็นอีกเรื่อง


ละคร,หนังของไทยนี่สิที่น่าเป็นห่วง  เพราะการตีความต้นฉบับเพื่อการค้าพานิช  ปรับรูปแบบเรื่องให้กลายเป็นละครตลาดไปอย่างน่าเศร้า  ง่ายๆแค่เรื่อง บ้านทรายทอง คนสร้างละคร-หนังก็ยังอ่านหนังสือไม่แตกว่ามันเป็นเรื่องการเมือง  เรื่องของชนชั้นใหม่(นายทุนที่เกิดขึ้นมาหลังการปฏิวัติอุตสาหกรรม  การก่อกำเนิดวรรณกรรมโรแมนติกที่ท้าทายสายคลาสสิก และการเมืองที่ชนชั้นใหม่รุกคืบเข้ามามีบทบาทในสังคมแทนศักดินา) เราเลยได้ดูบ้านทรายทองในเวอร์ชั่นแย่งผัวแย่งเมียแย่งสมบัติไปซะงั้น

Comment #3
เดอะแหลม (Not Member)
Posted @7 ธ.ค.50 11.04 ip : 203...129

ผมชอบนางเอกญี่ปุ่นะครับหลังจากดูหนังหลายๆ เรื่อง ฮา  แสดงได้ถึงบทบาทที่สุด แต่ละครทีวีผมแทบไม่ดูเลย หรือไม่ดูโดยเด็ดขาด เรื่องที่ผมดูจบในชีวิตนี้ คงจะเป็นตอน ม.ต้น นั้นโดยแท้  "มนตร์รักลูกทุ่ง"  ตอนนั้นชอบมาก ถึงขั้นเข้าห้องสมุดที่โรงเรียนอ่านในหนังสือพิมพ์ไปด้วย

หลังจากนั้นนานนับนานจนถึงบัดนี้ผมไม่เคยดูละครทีวีเรื่องไหนจบอีกเลย หรือไม่ดูเลย แต่หนังนี่ผมชอบนะ ดูทุกอาทิตย์ ดูได้ดูดี อิอิ

พูดถึงแล้วการกล้าที่จะลองเดินในเส้นทางที่ยังไม่เคยเดิน ก็นับว่าเป็นสิ่งดี  แต่บางเรื่องราวเราก็ไม่จำเป็นต้องกล้าที่จะไปลอง เพราะประสบการณ์บางอย่างเราเรียนรู้ผ่านคนอื่นได้

เมื่อผ่านมาไม่นาน  ผมเองก็กล้าลองขี่มอไซค์จากกรุงเทพฯ จนถึงชุมพรเหมือนกัน อิอิ  คนอื่นหาว่าผมบ้า ไปขี่ให้มันเหนื่อยทำไม นั่งรถทัวร์ไปสบายกว่ากันเยอะ แต่คนอื่นไม่รู้หรอกว่า บนถนนที่ผมผ่านนั้นมีบทเรียนอะไรบ้าง

ผมมีโครงการขี่มอไซค์ขึ้นเหนือล่องใต้ ไปแบบนี้มันสะใจดีแฮะ  แต่ปวดกล้ามก้นชะมัด ผมคิดว่าตอนที่เรากล้า เราก็จงรีบตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง ก่อนที่เราจะไม่กล้า

Comment #4
Posted @7 ธ.ค.50 12.01 ip : 58...186

คราวหน้าอย่าลืมชวนผมด้วยนะครับ  เดอะแหลม...

ตอนนี้กะลังมองหามอไซค์ซักคน  และเพื่อนร่วมก๊วนซักคัน  กะว่าจะขับจากหนองคายให้ถึงภูเก็ตเลย.....ถ้าผมไม่น็อคเสียก่อน

ช่วยเล่าประสบการณ์ให้ละเอียดอีกนิด.........

Comment #5
เดอะแหลม (Not Member)
Posted @7 ธ.ค.50 16.42 ip : 203...129

ยินดีเลยครับคุณปภพ
แต่การขี่มอไซค์ระยะไกลนั้นแนะนำ หากมีหวานใจควรพาไปด้วยจะได้เรียนรู้ระหว่างทาง แต่ถ้ามีเมีย ผมคิดว่าไม่ควรพาไปอย่างยิ่ง อิอิ เพราะเธอจะบ่นไปตลอดทาง เพราะการเผชิญภัยอันตรายจากแสงยูวีนั้นอาจทำให้เธอหวาดกลัวดวงอาทิตย์ไปอีกนาน  การเลือกคนซ้อนท้ายถือว่าสำคัญนักนะครับ ต้องใคร่ครวญให้ละเอียด ฮี่ๆๆ ชนิดที่ว่า คิดแล้วต้องคิดอีก


ถ้าอาชาดี สตรีโสภาล่ะแจ่ม อิอิ หากเลือกมอไซค์ขอให้เลือกรุ่นที่ทรหดอดทนต่อทางไกลจริงๆ แนะนำ phantom นอกจากวิ่งระยะไกลได้สบายๆ ในระยะ 200 โล พักที  ระบบการดื่มกินน้ำมันของมันก็ไม่สิ้นเปลืองนัก สมัยก่อนท่านผู้รู้เคยคุยกันเอาไว้ว่า มันดื่มกินน้ำมันเฉลี่ย 1 บาท ต่อ 1 กม. ทว่าน้ำมันแพงขึ้นอาจอยู่ที่ 1.50 สต. ต่อ 1 กม.

ตอนที่ผมขับไปชุมพรนั้นผมจนบันทึกตลอดทางเลยครับ อิอิ  ตั้งแต่วินาทีแรกออกจากห้อง  ระยะทางอยู่ที่ 400-500 กิโลเมตร แต่ต้องเตรียมตัวนะครับ เพราะทุกวันนี้ อาทิตย์หนึ่งมี 3 ฤดู  มอไซค์จะเจอกับทุกมรสุม ทุกความปรารถนาของฟ้าดิน เป็นการเรียนรู้ธรรมชาติอย่างใกล้ชิดอย่างยิ่ง  ผมเติมน้ำมันไป 470 บาทครับ  ไม่ได้โม้....

แต่ช่วงที่ผมไปนั้นมรสุมลมฝนกำลังโหมหนักทีเดียว  ผมออกจากห้องประมาณเจ็ดโมงเช้าครับ ไปถึงชุมพร 17.30 น. (ประตูบ้านผมเลย) พ่อกับแม่ต้องมายกผมออกจากรถทีเดียว เพราะแข็งทื่อไปทั้งตัว 555 ตลอดระยะทางนั้นผมแวะเที่ยวทะเลอ่าวไทย ตรงไหนสวย ตรงไหนแจ่มผมเป็นดอดเข้าไปยล  ไปแย้มดู


ถ้าคุณปภพพร้อม  เราจะพร้อมไปด้วยกัน 5555 ถ้าพร้อมเมื่อไหร่บอกผมเลย  ถ้าไปกันเป็นก๊วน คงสนุกครับ พักตามรายทางได้สบาย ค่ำไหนนอนนั้น อิอิ ไม่งั้นก็ใช้เครดิตเก่าของผม ขออาศัยพักตามวัดก็แจ่ม

รบกวนจาวตาลมิใช่น้อยเลยนะเนี๊ยะเรา   จาวตาลถ้าว่างจากปั่นจักรยานก็มาซ้อนท้ายได้นะ 5555

Comment #6
Posted @8 ธ.ค.50 7.32 ip : 203...12




ตกลงเลยจ้า....เดอะแหลม


พี่ปภพขา....มีคนซ้อยท้ายยังคะ 

Comment #7
Posted @13 ธ.ค.50 19.02 ip : 202...155

งั้นตกลงตามนี้นะครับ  เรื่องคนซ้อนท้ายเป็นเรื่องสำคัญ ต้องใช้เวลาพิจารณาและใคร่ครวญอย่างรอบคอบ ตามที่สุภาษิตฝรั่งโบราณท่านกล่าวไว้ว่า "slow slow get good axe" 


น้องจาว รีบมาเขียนใบสมัครไว้แต่เนิ่นๆนะฮะ จะมีการคัดเลือกในวันที่ 23 ธ.ค. 50 นี้ เวลา 15.00-16.00 นอ ()    ปล. ไม่ต้องจ่ายค่าแป๊ะเจี๊ยะ

แสดงความคิดเห็น

« 1430
หากท่านไม่ได้เป็นสมาชิก ท่านจำเป็นต้องป้อนตัวอักษรของ Anti-spam word ในช่องข้างบนให้ถูกต้อง
The content of this field is kept private and will not be shown publicly. This mail use for contact via email when someone want to contact you.
Bold Italic Underline Left Center Right Ordered List Bulleted List Horizontal Rule Page break Hyperlink Text Color :) Quote
คำแนะนำ เว็บไซท์นี้สามารถเขียนข้อความในรูปแบบ มาร์คดาวน์ - Markdown Syntax:
  • วิธีการขึ้นบรรทัดใหม่โดยไม่เว้นช่องว่างระหว่างบรรทัด ให้เคาะเว้นวรรค (Space bar) ที่ท้ายบรรทัดจำนวนหนึ่งครั้ง
  • วิธีการขึ้นย่อหน้าใหม่ซึ่งจะมีการเว้นช่องว่างห่างจากบรรทัดด้านบนเล็กน้อย ให้เคาะ Enter จำนวน 2 ครั้ง

งานเขียนของข้าพเจ้า

personมุมสมาชิก

Last 10 Member Post

Web Statistics : online 0 member(s) of 24 user(s)

User count is 2419017 person(s) and 10093145 hit(s) since 5 พ.ย. 2567 , Total 550 member(s).