ดับไฟของตัวเอง
มนุษย์เรา
ทบทวนตัวเองบ่อยแค่ไหน
ความสัมพันธ์ของสมการ
อยู่ที่การสำราก
อยู่ที่การชี้หน้า
เพราะสิ่งที่ปล่อยออกไปแม้สะท้อนกลับมาสู่ตัว
บ่อยครั้งกลับมองไม่เห็น
สหายหนึ่งบอกว่าการย้อนกลับนั้นยิ่งกว่าฤทธิ์มีดสิ้น
ข้าพเจ้าเห็นลี้คิมฮวงพยักหน้า
ข้าพเจ้าจึงย้อนกลับมามองตัว
จินตนาการถึงศัตรู
พิจารณาตัวเอง
นานมาแล้ว ข้าพเจ้าอยู่ในที่มั่นอันสงบ
แม้ไฟอดีตยังลุกโชน
และข้าพเจ้ามิใช่นกกินไฟ
จึงยังรู้สึกร้อน
วันนี้
ข้าพเจ้ามองเห็นศัตรู
แต่ไม่คิดสู้รบกับเขาเหล่านั้น
น่าประหลาด..นับวัน
ข้าพเจ้าเห็นศัตรูสู้รบกับศัตรูอีกกลุ่มและหลายกลุ่ม
ข้าพเจ้าถอนหายใจ
รู้ซึ้ง และศรัทธาความสงบ
อภัยให้ทุกความโป้ปดในโลก
แม้แต่จากปากคำของตัวเอง
โลกก็เป็นเช่นนี้
พวกเขาย่อมร้อนอย่างยิ่ง
ในเมื่อต่างไม่ใช่นกกินไฟดุจกัน
แต่ในร้อนที่นิ่งมองอยู่นั้น
ข้าพเจ้ายิ้ม
พยายามแผ่เมตตาเพื่อดับไฟของตัวเอง