บทสนทนา แห่ง คืนค่ำ ....
แลสายธารน้ำตามิเคยเหือด
ห้วงทะเลสีเลือดมิคลายคลั่ง
เปลี่ยววิญญาร่ำโหยโดยลำพัง
เร่จรฝ่าความชิงชังแห่งวันคืน
เศร้าเสียงโศกสะอื้นถึงดวงดาว
ร่ำบ่งร้าวระทมอย่างขมขื่น
กอบสายลมห่มช้ำอันกล้ำกลืน
ก่อนทิ้งซากฝากฟอนฟืนโดยความตาย
ดั่งชีวิตอยู่กันคนละภพ
มีความเหงาเร้าสบกระแสสาย
รินโศกธารน้ำตาอันพร่าพราย
เซ่นสังเวยความเดียวดายแห่งราตรี
จากบทสนทนาในคืนค่ำ
บอกเล่าความดื่มด่ำห้วงวิถี
โดยความหวังคิดวาดปรารถนาดี
เฝ้าปลอบปลุกซากชีวีอันพ่ายพัง
แลสายธารน้ำตามิเคยเหือด
ห้วงทะเลสีเลือดมิคลายคลั่ง
เปลี่ยววิญญาเปลื้องปลดจากบดบัง
ดั้นด้นฝ่าความชิงชังอยู่เดียวดาย
ลานเทวา
Relate topics
ปรางแก้ว (Not Member)
..โดยคำ......
ปราง (Not Member)
Kenny Bluedog
ผีเสื้อปีกบางฯ
ขอคุยด้วยคน (Not Member)
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก