จาก ลาย, นวล ถึง you
ชีวิตคนเราไม่เหมือนกัน ต่อให้พยายามขนาดไหนก็ไม่มีใครเหมือนใคร อุณหภูมิในร่างกายที่เป็นปรกติของเราอาจเท่ากันที่ 37 องศาเซลเซียส แต่เราต่างรู้สึกร้อนหนาวต่อสภาวะแวดล้อมเดียวกัน-ไม่เท่ากัน ทำไมหรือ?
นั่นสิ ทำไมหรือ?
ผมเคยถามตัวเองว่าเราเกิดมาทำไม แต่ก็มักจะคิดเปรียบเทียบตัวเองเอากับบุคคลที่ยิ่งใหญ่ เช่นเราอาจเกิดมาเพื่อเป็นอัลเบิร์ต ไอสไตน์ ในอนาคต เพราะครั้งหนึ่งเขาก็เคยเรียนได้เกรดย่ำแย่เหมือนเรามาก่อน ,เราอาจเกิดมาเพื่อเป็นแลนซ์ อาร์มสตรอง ที่ต้องต่อสู้กับโรคร้ายเพื่อจะเป็นแชมป์จักรยานตูเดอร์ฟร้อง 7 สมัย ,เราอาจเกิดมาเพื่อเป็นเหมือนหลายๆ คนที่เคยลำบาก แล้วจะประสบความสำเร็จในวันข้างหน้า ..ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะคิดว่าตัวเองเกิดมาเพื่อเป็นแบบปัจจุบัน หรือเป็นอะไรที่ตกต่ำกว่านี้
ทัศนคติแบบที่ว่ามา มีผลต่อมุมมองของชีวิตและต่อโลกอย่างมาก มันทำให้ผมเห็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่นเรื่องเว็ปโชว์แคมฟร็อก หรือบั้งไฟพญานาคในวันออกพรรษา เป็นสิ่งไร้สาระ และไม่คิดว่าอะไรจะสำคัญไปกว่าการมองปัญหาสังคมเชิงโครงสร้าง หรือการให้ค่าต่อนโยบายของนักการเมืองระดับชาติ
ทัศนคติและมุมมองแบบนี้ ทำให้เมื่อเพื่อนสนิทคนหนึ่งโทรศัพท์มาปรึกษาปัญหากับผม ในเรื่องที่เธอต้องการจะช่วยสุนัขจรจัดตัวหนึ่งให้พ้นจากโรคมะเร็งที่ขา ผมจึงเห็นเป็นเรื่องไร้สาระ และบอกเธอไปว่าถ้าหมาเป็นมะเร็งมันก็ไม่รอดหรอก แค่เธอให้อาหารดีๆ ในวันที่เหลืออยู่ของมัน ก็คงเพียงพอแล้ว ในเมื่อชะตาชีวิตของมันกำหนดมาให้จบแบบนั้น
สองปีมาแล้วตั้งแต่ไปทำงานเป็นประชาสัมพันธ์อยู่ที่มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ โบว์เธอกลายเป็นแม่พระของสุนัขจรจัดซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่น ทุกวันเธอจะวุ่นอยู่กับฝูงหมาทั้งในช่วงพักเที่ยงและหลังเลิกงาน ด้วยภาระของการให้อาหารและดูแลสุขภาพผองเพื่อนสี่ขาที่ล้วนหน้าตาดูไม่ได้
บางทีผมก็พาลนึกเบื่อเธอบ่อยๆ ที่ชวนผมพูดคุยแต่เรื่องของหมาพวกนั้น เธอบอกว่าทุกวันนี้มีหลายคนช่วยสนับสนุนการดูแลหมาจรจัดของเธอ ด้วยการสนับสนุนเป็นเงินค่าอาหาร แต่อันที่จริงก็ไม่มีใครอยากไปสัมผัสโดยตรงกับหมาเหล่านั้นเช่นเธอ การช่วยค่าอาหารหมากับเธอ ออกแนวทำบุญเพื่อให้ใจสดชื่นมากกว่า
นอกจากเลี้ยงหมาจรจัดที่มหาวิทยาลัย โบว์ยังมีหมาที่บ้านอีกหลายตัว ผิดกันแต่ว่าหมาที่บ้านเธอเป็นหมาพันธุ์ดี ใครๆ ก็อยากเล่นด้วย อยากสัมผัส เพราะเจ้าพวกนั้นตัวเล็ก และมีขนนุ่มนิ่มเหมือนตุ๊กตา
เรื่องเดียวเกี่ยวกับหมาจรจัดที่เธอพยายามจะให้ผมเข้าไปมีส่วนร่วมให้ได้ ก็คือการพยายามหาทางช่วยเหลือเจ้าหมาที่เป็นมะเร็งที่ขาตัวนั้น โดยเธอเรียกชื่อมันว่า เจ้าลาย
ผมนั้นเมื่อถูกเซ้าซี้มากๆ เข้า ก็รับปากลมๆ แล้งๆ ว่าจะหาทางช่วยหาเงินไปรักษาหมา แต่ก็สำทับกับเธอไปอีกว่า ถึงรักษาไปมันก็ไม่หายหรอก สภาพที่เห็นนั้นคงเป็นอาการมะเร็งระยะสุดท้ายแล้ว
ถ้าตัดขาข้างนั้นไป มันอาจจะรอดก็ได้ เธอมีความหวังเต็มเปี่ยม จนป่วยการที่จะทัดทาน
ถ้าใครได้อ่านนิตยสารไทม์ ฉบับหน้าปกบุคคลแห่งปี คงทราบกันดีแล้วว่าปีนี้ไทม์ได้มอบตำแหน่งบุคคลแห่งปีให้แก่ You ซึ่งหมายถึงผู้ใช้อินเตอร์เน็ตทั่วโลก ที่ได้ร่วมกันสร้างชุมชนที่สร้างสรรค์และหลากหลายขึ้นในโลก เราๆ เองก็คงเคยได้รับฟอร์เวิร์ดเมล์ข้อความดีๆ หรือการขอความช่วยเหลือ เช่นการรับบริจาคเลือดฉุกเฉิน การสงเคราะห์เด็กทุพลภาพ หรือไม่ก็คงเคยได้เข้าไปใช้บริการสารานุกรมออนไลน์วิกิพีเดีย และการเข้าไปร่วมอยู่ในชุมชนออนไลน์ ตามความถนัดและสนใจอีกมากมาย
ไทม์ยอมรับว่าชุมชนในไซเบอร์สเปซกลายเป็นพลวัตสำคัญด้านหนึ่งของโลกปัจจุบัน ซึ่งต่างกันลิบลับกับสถานะของอินเตอร์เน็ตในระยะตั้งไข่เมื่อ 15 ปีก่อน ถ้านับตามทฤษฎีวิวัฒนาการ ต้องถือว่าเวลาแห่งการเติบโตในโลกไซเบอร์สเปซ เร็วเหมือนกะพริบตา
ในประเทศไทยนั้น เว็บไซต์แรกๆ ที่ก่อตั้งขึ้นพร้อมๆ กับเว็บ sanook.com ก็คือ www.pantip.com ซึ่งปัจจุบัน ชุมชนพันทิพย์ กลายเป็นชุมชนใหญ่ที่สุดในโลกไซเบอร์สเปซไทย และได้สร้างปรากฏการณ์มากมายให้กับตัวเอง ไม่แพ้เว็บไซต์ต่างชาติ
ปรากฏการณ์ล่าสุดที่เพิ่งเกิดขึ้นที่เว็บพันทิพย์ ถูกเรียกว่า ปรากฏการณ์นวล เป็นเรื่องราวของสุนัขจรจัดตัวหนึ่ง ซึ่งเดิมทีเป็นที่รักใคร่ของคนรอบข้าง แต่อยู่มาวันหนึ่งนวลก็ถูกทำร้ายด้วยการกระหน่ำตีไม่ยั้งด้วยไม้หน้าสามจนอาการปางตาย ด้วยเหตุว่ามันไปกัดสุนัขพันธุ์ชิสุตัวหนึ่งเข้า ทำให้คนที่จูงสุนัขชิสุตัวนั้นถูกเจ้านายของเขาตำหนิ แล้วมาลงโทษเอากับนวล เมื่อมีคนนำภาพและเรื่องราวของนวลไปเสนอที่ห้องจตุจักรของเว็บพันทิพย์ ก็เกิดกระแสความโกรธแค้นต่อคนที่ทำร้ายนวล และอีกทางก็เกิดกระแสที่คนเห็นใจนวลเป็นจำนวนไม่น้อย คนเหล่านี้ได้สนับสนุนเงินช่วยเหลือนวลจนรวมกันได้เป็นจำนวนมาก เกินพอที่จะรักษาอาการของนวล จึงได้มีการต่อยอดเป็นกองทุนฉุกเฉินขึ้น เพื่อช่วยเหลือเพื่อนๆ นวลตัวอื่นๆ ที่ประสบชะตากรรมทำนองเดียวกัน
ผมมองภาพนวล อ่านเรื่องราวของมัน และตามอ่านกำลังใจที่เข้ามาช่วยเหลือนวลอย่างซาบซึ้ง ทุกวันนี้นวลมีอาการดีขึ้นอย่างปาฏิหาริย์ ยกเว้นดวงตาทั้งคู่ที่บอดสนิท กระนั้น เรื่องราวของมันก็ได้ให้แสงสว่างแก่ชีวิตเพื่อนสัตว์จรจัดอีกหลายตัวจากกองทุนฉุกเฉินที่จัดตั้งขึ้น
ไม่กี่วันก่อนโบว์เพิ่งส่งรูปเจ้าลายมาให้ผม เธอนำภาพของเจ้าลายไปโพสต์ไว้ที่เว็บพันทิพย์ด้วยเช่นกัน แต่เรื่องราวของเจ้าลายไม่ได้เข้มข้นแบบเรื่องของนวล มันเป็นเรื่องของหมาเป็นโรคที่ต้องการได้รับรักษา และภาพเจ้าลายที่โบว์ไปโพสต์ไว้นั้น ก็เป็นภาพลำดับขั้นการรักษาโรคของมัน นับตั้งแต่พาไปหาหมอ จนกระทั่งถูกตัดขา
เจ้าลายไม่ใช่หมาระดับปรากฏการณ์เหมือนกับนวล แต่ที่สุดโบว์เธอก็ทำได้ ในการที่สามารถหาเงินพาเจ้าลายไปรักษาจนสำเร็จ ด้วยค่ารักษาร่วมหมื่นบาท ถึงตอนนี้ผมไม่กล้าไปสำทับเรื่องเจ้าลายกับเธออีก เพราะเห็นว่าเธอเอาจริงทำจริง แต่คราวนี้ผมเสนอกับเธอว่า ถ้าลองเธอลงแรงได้ถึงขนาดนี้แล้ว น่าจะทำเป็นมูลนิธิเล็กๆ ให้กับสัตว์จรจัดเสียเลย เพราะที่หาดใหญ่ยังไม่มีมูลนิธิแบบนี้ และเธอเห็นดีด้วย
คนบางคนมีความสุขกับการได้คิดฝันว่าตัวเองเกิดมาเพื่อเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่ แต่โบว์เธอเพิ่งทำให้ผมเข้าใจได้อีกอย่างว่า กับคนหลายคน พวกเขาออกจะมีความสุขมากกว่ากับการได้รู้ว่าตัวเองเกิดมาเพื่อใคร ซึ่งถ้าโบว์เธอเลือกที่จะเป็นคนดูแลสัตว์จรจัดเหล่านั้น ผมก็เห็นว่าเป็นเรื่องดี ความเอาจริงมันพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเธอรักที่จะไปอยู่ในจุดนั้น แบบนั้น
ผมเพิ่งถามโบว์เมื่อเช้านี้เอง ว่าที่สุดแล้วเธอไปได้เงินสนับสนุนในการรักษาเจ้าลายมาจากไหน ใครเป็นคนใจบุญที่รับเป็นเจ้าของไข้ และยิ่งพอได้คำตอบจากเธอ ผมก็อดอมยิ้มไม่ได้
เธอได้เงินช่วยเหลือจากบัญชีฉุกเฉิน ด้วยเมตตาจากเพื่อนที่ชื่อนวลนั่นแหละครับ
เห็นด้วยกับการจัดอันดับบุคคลแห่งปีของนิตยสารไทม์ปีนี้จริงๆ