กระป๋องสังกระสี.
การเดินทางของกระป๋องสังกระสี ที่บุบบี้ด้วยแรงกระแทก หลังการร่วงหล่นจากมือไร้เรี่ยวแรง อย่างนับครั้งไม่ถ้วน... รอยเหี่ยวย่นบนใบหน้าบ่งบอกถึงเรื่องราวความเครียด เส้นเอ็นที่ปูดโปนบนหลังมือบอกเล่าถึงชีวิตที่ตรากตรำ ทรุดกายลงนอนแม้ตามพื้นดินที่เฉอะแฉะ เหลียวหน้ามองหลังตามผู้คนที่เดินผ่าน ด้วยท้องไส้ที่ยากไร้ข้าวสุกตกถึง ทั้งผู้คนที่แออัดเบียดเสียด ปิ่มว่าจะเป็นลม...ขาดใจ... วินาทีที่กลางวันกำลังจะกลายเป็นกลางคืนอยู่นั่นเอง กริ้งงง!!!... เสียงตังค์เหรียญร่วงจากฝ่ามือเด็กสาวตัวเล็กๆ เข้าสู่กระป๋องสังกระสีเบาๆ โชคดีที่ยังสะดุ้งตื่นขึ้นมารับรอยยิ้มของเด็กสาวคนนั้นทัน...
Relate topics
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
ต้อม (Not Member)
นนท์ (Not Member)