เพลงยาว จากหลวงลานฯ ถึงท่านรัฐมนตรี ศรีประเทศ ... !
อภิวาทความชั่วชักไร้หลักฐาน
สดุดีอัปรีย์สัตย์รัฐบาล
ข้าหลวงลานฯ ขอวันทาสักการะ
๑
กราบนมัสการ ท่านกวี
ผู้ยอยศมุนีมโนซาบ
ด้วยเกล้าขอพนมก้มลงกราบ
ศิโรราบถ้วนสิ้นจินตนา
กราบเรียนด้วยความเคารพนบนับถือ
ใช่กระเหี้ยนกระหือรือกระไรหา
สักการะอันน้อมในศรัทธา
ขออภิวาทวันทาลงใจนัก
ด้วยความว่าข้าน้อยด้อยพรรษา
ในร่มแห่งธรรมาอันตระหนัก
ขอโอกาสท่านกวีที่ข้ารัก
มหาบัณฑิตย่อมรู้จักการอภัย
๒
ขอเข้าเรื่องเลยแล้วกัน
เถอะอ้ายคนเขียนฝันผู้มาใหม่
เอ็งสอดรู้สอดเห็นมาเช่นไร
จินตนาการใดใดฤาขุดเขียน
ดู ดู๊ ดู ดูมันทำ
ความเลวร้ายระยำไม่เคยเปลี่ยน !
สำนึกใดดำริการติเตียน
เฝ้าวนเวียนสำรากด้วยปากทราม
O.k,Yes,No,Coca Cola .
โลกเอยโลกบวมบ้าน่าหยันหยาม
สมัยยุคอัปรีย์กาลีลาม
แจ้งโดยความแจ่มชัดรัฐบาล
ดัดจริตอวดโอ้อ้ายโกหก
นั่งพับนกสู่สวรรค์สันนิษฐาน
คำกวีกี่คำย้ำประจาน
เถอะสันดานสันดอนสะท้อนตน
เอาวะ เอาเหวย
กระไรเคยคุ้นชินไปสิ้นหน
ย่อมซึ้งถ้วนนิสัยจัญไรคน
สัปดนสัปดี้อัปรีย์ใจ
ล่วงลุสมัยกาลอันผ่านบอก
โลกหรือคนกลับกลอกทรามสาไถย
คนหรือสัตว์ตระบัดย้อนซ่อนเลศนัย
ปัญญาชนยลไปย่อมได้รู้
ผิเจ้าเลิศดำริค่ามิสามานย์
ผิดจัณฑาลคงเห็นที่เป็นอยู่
ถูกอำนาจยศถาข้ามึงกู
เชิดและชูเพียงบังบดการคดโกง
๓
เจริญพร ท่านรัฐมนตรี
แลเพลงยาววันนี้ไม่ปลอดโปร่ง
เนื่องด้วยเหตุสำคัญไม่จรรโลง
แลทุกโมงทุกยามทรามจัญไร
นับสี่เดือนเคลื่อนทรามลามกระแส
ความย่ำแยบ้านเมืองเห็นเป็นไฉน
โน่นพันธมิตรนี่รัฐบาลบานตะไท
อีกนั่นมือของใครมองไม่เห็น
ถามหน้าหมูหน้าหมาถึงหน้าเหลี่ยม
หน้าเหลืองเหลืองต้องเจียมเพราะไม่เด่น
หน้าหมองหมองผองชนคนลำเค็ญ
ต่างแต่พวกหน้าเป็นนักการเมือง
จะหน้าโน่นหน้านี่หรือหน้าไหน
ผิดหน้าไทยหน้าเขมรสิทำเขื่อง
จะยึดหินพันปีเป็นที่เคือง
แต่ละเรื่องแต่ละราวหนาวหัวใจ
๔
กราบนมัสการ ท่านกวี
ผู้ยอยศมุนีมโนไหน
ด้วยเกล้าจักพนมก้มลงไป
ศิโรราบกำซาบในอัปรีย์กาล
กราบระยำผู้บำเทิงเริงอำนาจ
อภิวาทความชั่วชักไร้หลักฐาน
สดุดีอัปรีย์สัตย์รัฐบาล
ข้าหลวงลานฯ ขอวันทาสักการะ ฯ เอย
........................
โดยคำ ลานเทวา
ข้าพเจ้าไอ้ปื๊ดขอยกมือไว้วางใจ
ในความชั่วช้าของท่าน และ รัฐบาล ตลอดกาล