แด่กันยาทมิฬ ๒๕๕๑
**แด่กันยาทมิฬ ๒๕๕๑ **
๑.
ประเทศนี้ที่ไหนใครก็หวัง
หยุดคั่งแค้น ชิงชัง หวังได้ไหม?
หยุดสงครามเข่นฆ่าคุกคามใคร
เหลือที่ว่างวางไว้ใช้กับรัก
เราเคยเสียน้ำตาทุกครารบ
ภาพความตาย, สงครามจบ เราประจักษ์
แต่เรายังฆ่าเข่นไม่เว้นวรรค
เหมือนไม่เคยรู้ทักความร่มเย็น
นปช. พธม. ละเลงเลือด
กันยาทมิฬเดือด จนทุกเข็ญ
ทั้งต่างเป็น คนไทย พูดไทยเป็น
ประจารให้โลกเห็น ไทยฆ่าไทย!
๒.
แต่ละยุคก้าวย่ำมาเหยียบยุค
เพื่อปลุกปลอบ หรือหยามรุก ยุคสมัย
ยุคใหม่มา ยุคเก่ายัง ไม่ยอมไป
แผ่นดินจึงเดือดไฟ ซับเลือดนอง
นับจากนี้ต่อไปได้แต่หวัง
ว่าดอกรักจักสะพรั่ง ฟุ้งกลิ่นหอม
หรือหลุมศพในสุสาน เราต้องจอง
เตรียมไว้รับศพของผองเราเอง!
ไม่อยากเห็น ดอกไม้ใด บานกลีบครอง
เหนือหลุมศพพี่น้อง ผองเราเอง!