M-e-e P-e-d

แพ้เพราะสัมผัสเลือน แล้วก็ใช้คำธรรมดาเกินไป ไม่เหมาะกับการยกย่องครู
สำนวนที่ชนะมีแค่รองอันดับหนึ่ง เพราะไม่มีสำนวนใดชนะเลิศ
เค้าใช้ภาษาที่ต้องเปิดพจนานุกรมถึงจะเข้าใจ
จำได้ว่าอยากฟังมากกก...กกก ว่าสำนวนขนะจะกินใจแค่ไหน แต่พอขึ้นว่า พระคุณครูเลิศล้ำ.... ตามด้วยคำประมาณว่า นภากาศ เป็นศักดิ์ศรี เปรียบครูดังเรือจ้าง  เกริกเกรียงไกร ฯลฯ หนูร้องไห้น้ำตาไหล ไม่คิดว่าจะมีอะไรแบบนี้อีก
หรือว่าเพราะเป็นของเก่ามาเล่าใหม่ ความหมายจะเป็นยังไงช่างมัน
ขอแค่คำยากๆสวยๆไว้เป็นพอ (อาจารย์ภาษาไทย 2 ท่านให้หนูชนะเลิศเพราะความหมาย แต่ว่าอาจารย์ภาควิชาอื่นเค้าไม่ชอบ โดยเฉพาะฝั่งแพทย์ ฝั่งวิทยาศาสตร์ เค้าด่าเลยนะว่าแต่งแบบนี้มาให้ครูได้ยังไง)

วันนี้หนูพบเห็นแล้วเส้นทาง พบจริงๆ พบว่าอะไรแบบนี้แต่งไปก็ไร้ค่า เกียรติบัตรก็ไม่ให้--ผลงานก็ไม่ได้จัดแสดง

แต่พออ่านหลายรอบเข้า หนูว่าความหนูไม่ชัดเจนเองแหละ แต่หนูก็ไม่รู้จะแก้ไขตรงไหนก่อนดี

ถ้าพลาดเพราะความเพราะสัมผัส หนูรับผิดเต็มๆ แต่นี่ผู้ใหญ่เค้ากลับคอมเม้นมาว่า มันไม่อลังการงานสร้าง หนูเสียใจที่สุด เสียดายจำบทรองอันดับหนึ่งไม่ได้ จะได้เอามาอวดว่า เค้าอลังการแค่ไหน เอามาทั้งคำว่าแม่พิมพ์ของชาติ พระคุณที่สาม และเปรียบครูเป้นเรือจ้าง อลังการงานสร้างสุดๆ (หมั่นไส้เล็กๆ)

ผมคิดเหมือนพี่ปราง เลย

ลูกพี่อ่านแล้วยิ้มได้ ก็พอ

อิ อิ  เป็นกำลังใจให้ครับ

แต่ว่าตอนนั้นเจ้ร้อนเงินไง พอได้เห็นอะไรหลายอย่าง ก็เลยสมรม

อะไรๆก็พาลโมโหไปหมดไง

โหย....ซึ้งจนน้ำตาคลอเลยพี่หมี่ กำลังใจอิ๋งได้ล้นทุกครั้งที่ได้พูดเรื่องนี้ให้คนในวงการฟัง แม้จะเข้าใจความต่างของความคิด แต่อิ๋งก็อดโมโหไม่ได้สักที แบบ...ขัดใจ

เขียนประกวด กับเขียนเอาความ มันต่างกันนะเพื่อนรัก ว่าแล้วก็นึกถึงเมื่อครั้งไปประกวดกลอนสดกับเปรมชัยที่วลัยลักษณ์ ....ถ้าจะสดเพราะท่องมา เพราะเตรียมมาซะขนาดนั้น

แล้ว... ว่าด้วยเรื่องครู ๆ เพื่อนแกก็มีปัญหากับครูเป็นปกติสุข (อีกแล้ววววว)


ก็ฉันเรียน เพราะฉันอยากเรียน และฉันทำ เพราะฉันอยากทำ จะให้ทำแบบที่ครูชอบ เพราะได้คะแนนมากกว่า แต่มันไม่ใช่แบบที่ฉันคิด - ทำไม่ได้ว่ะ ไม่ได้เรียนเพราะอยากได้คะแนน เรียน... เพื่อรู้  เพื่อทำให้เป็น แต่ไอ้ที่ทำ... มันไม่ใช่แบบที่ครูคิด


เหอ ๆ ๆ ๆ


น่าจะอารมณ์เดียวกันแกมั้ง ที่ไม่ได้แต่งเพราะต้องการเอาใจกรรมการ

(ถ้าก่อนนี้แกรู้ว่าเขาชอบแบบอลังการงานสร้าง แกจะแต่งเอาใจเขารึเปล่านะ?)

ร้อยไม้เรียวฝังรักอันศักดิ์สิทธิ์
นิรมิตปัญญามากี่หน สมสร้างคนเป็นคนดีมากี่คน ท่านอดทนด้วยใจไร้มลทิน นี่คือคนคือครูผู้ยิ่งใหญ่ เกินใครใครชี้วัดคำตัดสิน ผู้ปั้นดาวอรชรจากก้อนดิน ไทยทั่วถิ่นศรัทธาพระคุณครู

และ

เผชิญหน้ารับภาระสารพัด แต่ก็หยัดร่างอยู่สู้ไม่ถอย เพื่อสร้างฝันสรรค์ชีวิตของศิษย์น้อย แม้เกียรติด้วยแต่งดงามด้วยน้ำใจ มุ่งถ่ายทอดคุณธรรมนำความรู้ ปลูกฝังสู่สังคมบ่มนิสัย นิยามครู คือผู้สร้างชี้ทางชัย ร่วมเทิดไว้เทิดบุญพระคุณครู

บทกลอนสองชิ้นนี้คือที่1กับที่2 การประกวดแต่งกลอนวันครูของ มอ. ประจำปี2552
ซึ่งเป็นบทร้อยกรองที่ยึดรูปแบบฉันทลักษณ์อย่างเคร่งครัด เหมาะสมสำหรับการเชิดชูบูชาครู  และที่สำคัญ ถูกวัตถุประสงค์ด้วย(เทิดทูนครู)

แต่บทร้อยกรองข้างบนสุดดูจะแปลกๆไปหน่อย  น่าจะไม่ติดอันดับใดเสียด้วยซ้ำ......

อยากได้กำลังใจอีกไม๊ครับ

พอดีริ๊กกรี้มีเหลือเยอะ วิ๊วววววว !!!

อยากให้มีคนเข้าใจและเป็นห่วงเราบ้าง               หมดกำลังใจสู้