เหมือนโลกจะกว้าง แต่บางวันก็แคบ
เหมือนโลกจะกว้าง...
แต่บางวันก็แคบ
จนเดินมาชนกันอีกครั้ง
เหมือนโลกจะกลม
แต่บางวันก็เป็นเหลี่ยม
เห็นกันอยู่ตรงหน้า
แต่เดินไปหาไม่ได้
ขอบโลก อาจไม่มีจริง
แต่มุมโลกมีอยู่
มุมเธอตรงนั้น...
มุมฉันตรงโน้น...
บางทีนะ... บางที
ยืนอยู่คนละมุม
คุยกันผ่านแววตา
อุ่น...
อุ่น...
และเพียงพอ...
วันลอยกระทง
5 พฤศจิกา 2549
ค่ายปลายฝนต้นฝัน เชียงใหม่
( ป.ล. ได้ฤกษ์หวนสู่กระไดบ้าน หลังจากทิ้งห่างไปแรมปี
ต่อไปนี้จะเป็นปฏิบัติการล่างานมาแปะ...
อาจจะรำคาญลูกกะตาสักเล็กน้อยที่โพสต์ต่อ ๆ กันหลายกระทู้
กราบขออภัยถ้าเคืองใจ เคืองตา )
Relate topics
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก