M-e-e P-e-d

ตลบตะแลงเล่ห์ลิ้น (เอี้ย>.....)หางแดง
มันอวดอ้างกำแหง         เก่งกล้า
ฤๅผีเปรตปลอมแปลง         สิงสู่
ให้ลุ่มหลงศักดา                 ข้าล้ำฉลาดคน

สุนัขดิรัจฉานรู้         รักถิ่น
ทั่วทุกผืนแผ่นดิน         รอบข้าง
แต่มนุษย์ไม่ยลยิน         ถิ่นฐาน  ตนเอย
ทั้งคอยทำลายล้าง         สวะร้าย..สถุลเกิน!

อับอายขยายยับ         ทั่วเมือง
พ่นพิษน้ำลายเปลือง         ถ่มฟ้า
ข้าคือความรุ่งเรือง         แสงสว่าง
แท้ไพร่โฉดชั่วช้า         อวดอ้างฤทธา

ขแมร์เขมือบหมาย เมียงมอง
ซื้อสัตว์ทาสีทอง                 ทั่วร่าง
เพียงเพื่อสิ่งสมปอง         ยิ่งใหญ่
สำเร็จแล้วเลิกร้าง         ถีบทิ้งทันที

ใครใครเขาย่อมรู้         แยบยล
กลมิได้ซ้อนกล                 เก่งกล้า
เกิดการหลงตัวตน         จิตจึ่ง  มืดมน
เห็นผิดจึงไขว่คว้า         กงจักร..แทนดอกบัว!

ตลบตะแลงตอแหล สามานย์
สถุลสกุลจัณฑาล         ขายชาติ!
ผีเปรตไม่พบพาน         ส่ายหน้า
ตะกวดตะโกนประกาศ         บ่นับญาติกัน!