เราร้องไห้เงียบงัน
*เราร้องไห้เงียบงัน
เราอาจจะปะทะสายลมหนาว
ที่โดดเดี่ยวเปลี่ยวร้าวเกินก้าวผ่าน
ยะเยือกนั้นสั่นคว้างกลางห้วงกาล
จึงใบไม้ร่วงรานก่อนการโรยรา
เธอล่ะ?ปะทะสายลมเหงาแห่งเราไหม?
หรือสะบั้นสั่นไหวในผืนผ้า
หรือโอบกอดแต่โมงยามความเย็นชา
หรือจมอยู่ใต้ภูผาปราการชิงชัง
ดูเธอสิ!ทิฐิผลิเนื้อหน่อ
เหมือนชอบพอให้ความรักถูกกักขัง
ขีดตัวเองในกรอบกฎอันบดบัง
ออกคำสั่งพิพากษาอาญาหัวใจ
เธอระเริงเพลิงน้ำตามากี่หน
ฉันจำนนทนเศร้ามาเท่าไหร่
ยามสบตาความว้าเหว่เร่ร้างไกล
แอบอ่อนไหวร้องไห้อย่างเงียบงัน
ณิศตะ
14 ม.ค. 53
*เราร้องไห้เงียบงัน เป็นชื่อหนังสือของฮารูกิ มูราคามิ ที่ชื่อเต็มว่า เส้นแสงที่สูญหาย เราร้องไห้เงียบงัน
Relate topics
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
ณิศตะ