สันติภาพเป็นนักเดินทางไกลรอบโลกที่ไม่มีวันถึงจุดหมาย
*สันติภาพเป็นนักเดินทางไกลรอบโลกที่ไม่มีวันถึงจุดหมาย
เราจะอยู่ร่วมกันอย่างสันติภาพ
หลังผิดบาปถูกลบล้างอย่างนั้นหรือ
เเหละเมื่อเลือดไหลนองเปิ้อนสองมือ
ใครจะถือ**ช่อมะกอกออกเดินนำ
หลายเหตุการณ์ข่าวสารที่ผ่านหู
ให้หดหู่หวีดหวูอยู่เช้าค่ำ
บิณฑบาต-ละหมาด-ประกาศธรรม
ก็ซัดซ้ำกระหน่ำด้วยเสียงปืน
ความถูกต้องบนกองศพที่ทบถม
เดือดอารมณ์อันรุนแรง-แข็งขืน
ล้วนพื้นที่อัตคัดให้หยัดยืน
***พิราบขาวแตกตื่นมิคืนรัง
ล้วนแต่เรื่องร้ายร้ายที่รายล้อม
เป็นเบ้าหลอมความขัดแย้งที่แฝงฝัง
เดือดเลือดแค้นร้อนรุ่มสุมประดัง
ปมเกลียดชังคลี่ขยายไม่คลายปม
ปฏิมาหน้านิ่วคิ้วขมวด
แว่วเสียงสวด****อาซานอันแค่นขม
ทารกน้อยร่ำน้ำตาร้องหานม
ข้างกองศพที่ทบถมร่างมารดา
เราจะอยู่อย่างไรให้สันติ
ท่ามทิฐิกินกลืนแผ่นผืนหล้า
ท่ามแค้นเคียดเกลียดชังประดังมา
ท่ามอาก้าบ้าคลั่งยังคำราม
ณิศตะ
5 มี.ค.2553
*สันติภาพเป็นนักเดินทางไกลรอบโลกที่ไม่มีวันถึงจุดหมาย เป็นคำของสุวิทย์ อุ่ย
**ช่อมะกอกเป็นสัญลักษณ์ของสันติภาพ
***พิราบขาวเป็นสัญลักษณ์ของสันติภาพ
****อาซาน คือการเรียกร้องของอิสลามเพื่อทำละหมาด