M-e-e P-e-d

ฉันบรรเลงเพลงใบไม้ เช้าแรก ควันพวยพุ่งจากกาย สะท้อนสะท้านม่านกระจายเป็นลายริ้ว หลับตานิ่ง นึก ตรึก คิด มองเห็นภาพอดีตสีซีดหวีดหวิวไหว เรื่องรัก เรื่องร้าง ,เดินทางไกล เรื่องนิ่ง เรื่องนัย เรื่องใดจึง -

เป็นเช้าวันนี้ที่รู้แจ้ง เพลงไม่รู้จบ , สำแดงให้ฝันถึง ด้วยรักแท้นำพาใกล้ดูดดึง เพื่อคืนสู่อิสรภาพภายใน ยินเงียบในเสียงเพลง บทบรรเลงเศร้าอ่อนไหว และนิ่ง-ลึกแล้วภายใน หัวใจหนึ่งเดียวกับใบไม้

ใบไม้หัวใจหนึ่งเดียว ฉันขับเพลงโดดเดี่ยวอยู่แห่งไหน มืดสว่าง - มองไม่เห็นแม้หัวใจ แต่รู้สึก รู้สึกได้และไหวเอน .