M-e-e P-e-d

ขออนุญาตเรียงให้ใหม่นะครับ


คล้ายกัน

โอ้สงสารชาวใต้ที่ไกลห่าง

คงอ้างว้างคืนวันที่หวั่นไหว

คงกล้ำกลืนคืนวันที่หวั่นภัย

คงปวดใจคืนวันที่หวั่นกลัว

ข้าพเจ้าซับข่าวสารผ่านหน้าจอ

ยลความท้อดวงตาที่ทาทั่ว

ท่ามโลกมิดมืดด้านขึงม่านมัว

เป็นขอบรั้วขังเร้นความเป็นตาย

รถตำรวจ ยับย่อยกี่ร้อยหน

ชีวิตคนทุกข์ยากกี่มากหลาย

ทหารนอนซ้อนซบกี่ศพราย

แต่ความร้ายแรงร้อนไม่ผ่อนปรน

ผ่านหน้าจอ -ข้าพเจ้ายังเศร้าโศก

คล้ายว่าโลกไกวแกว่งจากแรงฝน

นั่นชิ้นส่วน อวัยวะของผู้คน

กระจายกล่นเกลื่อนลาน สะท้านใจ

ไม่ต้องหรอกไม่ต้องร้องอิจฉา
จะไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน

ข้าพเจ้า ก็เช่นท่าน ที่หวั่นภัย

อยู่ภายใต้แรงบดที่กดดัน

สถานการณ์ฉุกเฉิน เกิดเกินคาด

ทรราชจึงรุก ป่วน,ปลุกปั่น

เผยร่างคนแผ่คว่ำท่ามกลุ่มควัน

สะพรึงพรั่นสงครามในยามนี้ !

ข้าพเจ้าอยู่ที่ย่านสีลม

ทุกข์ระดมกร่อนใจไม่อาจหนี

ความเป็น-ตาย จ่อหน้า ต่อนาที

แหละอีกหลายถิ่นที่ยากย่างกราย!


ข้าพเจ้ากับท่าน วันนี้หนา

ปรากฏตนต่อหล้า หน้าจอฉาย

เบื้องฝ่าเท้าซากศพซ้อนซบราย

บนแผ่นดินแผ่นสุดท้ายคล้ายคล้ายกัน…

ขอบคุณครับ แต่ถ้าขัดเกลาให้ด้วยจะดียิ่งครับ เพราะจะได้ส่งอาจารย์อย่างมั่นใจ อิอิ

น้องเขาไม่ได้ขอให้แนะนำโว้ยอีหงิก

น้องเขาบอกให้พี่หมี่ขัดเกลาให้  ซึ่งอยู่นอกเหนือวิสัยที่พึงกระทำโว้ยอีหงิก

แหม แหม ทีกะเด็กๆล่ะพูดครับ พูดคะ ทีกะน้องเอ้น่ะ มีวะ มีโว๊ยนะเทอว์ !!!