มิถุนายน
มิถุนายน
โอ.. มิถุนายน ผู้อ่อนหวาน
ข้าเหมือนผ่านมา หยุดที่นั่น
ที่ซึ่งแสงสาดจากตะวัน
แต้มหยาดน้ำนับพันระยับพราว
มิถุนายนเจ้าเอย
ฝนเลยผ่านไปไม่บอกกล่าว
ระหว่างความอาวรณ์ เรื่องราว
เจ้าแทนถ้อยคำ ว่าอย่างไร
ขังผีเสื้อไว้หมื่นพัน
ใจของเรานั้นจะเต็มไหม
ดอกไม้ผลิบานล้านดอกใบ
เพียงพอหรือไม่ ความเบิกบาน
ข้า มีความรัก
ประจักษ์ใจข้า ช่างไพศาล
เหนือเจ้าจะจินตนาการ
ข้าข้ามสะพาน ไกลแสนไกล
เงาปีกผีเสื้อกระหยับบิน
ราวข้าได้ยินความอ่อนไหว
ร่ำเรียกแต่เจ้ามาสู่ใจ
ก่อนเลยล่วงไป ไปสู่กาล
ห้วงแห่งความปรารถนา - ล้นพ้น
จุมพิตบนความอ่อนหวาน
โอบกอดข้าเถิดมิถุนา - มิช้านาน
เราจะพรากผ่าน ผ่านไป
กวิสรา - 1 มิถุนายน 2510