อิฐก้อนแรก-อิฐก้อนหลัง
จุดเริ่มต้นพ้นผ่านยาวนานนัก
อิฐก้อนแรกลงหลักปักเป็นฐาน
อิฐก้อนหลังต้องตั้งต่อก่อเรือนชาน
จึงมีบ้านย่านเหย้าเราทุกคน
ร้อยเอ็ดวิทยาลัย-หัวใจเรา
กลั่นวัยเยาว์ทบทยอยครบร้อยฝน
โดยลำบากขวากหนามผ่านข้ามพ้น
โดยดาลดลจิตวิญญาณ-การเติบโต
แต่บางครั้งสงสัยนัก,เรานักเรียน
เราพากเพียรเพียงเพรียกพร่ำคำอวดโอ่
เราโอหังถั่งถุยคำคุยโว
เรายโสโอ้อวดหนวดปัญญา
แหละบางครั้งสงสัยนัก,เรานักเรียน
จุดเปลี่ยนจิตสำนึกการศึกษา
ราวควันธูป-รูปเงาเราไล่คว้า
เราอ่อนล้าสับสนมืดหนทาง
ร้อยเอ็ดวิทยาลัย-หัวใจฉัน
โดยคืนวันกลั่นเคี่ยวเหลือบเหลียวบ้าง
ไม่อยากมีปีที่ร้อยแล้วเปล่าร้าง
ขอคบไฟกระจ่างส่องทางเดิน
เมื่อครบถึงหนึ่งร้อยปีที่ผ่านพ้น
จุดเริ่มต้นพ้นผ่านมานานเนิ่น
"อิฐก้อนแรก"ปูทางให้ย่างเดิน
อิฐก้อนหลังอย่าหลงเพลินเดินอย่างเดียว!
ณิศวร์ฐิตะ ทองน้อย
1 ก.ย.2553
เอากลอนที่แต่งให้โรงเรียนในโอกาสครบ100ปี มาให้พี่อ่าน+คอมเมนต์ครับ