กราบเรียนพี่สมุทร
๏ คารวะมายังพี่สมุทรสุดเมพขิง
เพราะอยากรู้จริงจริงจึงมาถาม
รอเอ็นทรี่พี่แหมะมาหลายยาม
ไม่ยักมีจึงมาตามเพื่อถามไถ่
พี่โผล่มาทายทักคึกคักคล่อง
เข้าทำนองเจนเวทีปี่ไฉน
จะดีดสีตีเป่าล้วนเข้าใจ
จะตีเข่าก็คงไม่คณามือ
อันคนไทยเราไปลามาก็ไหว้
พอรู้จักกันไว้ได้นับถือ
แลกเชิงหัดหมัดมวยรวยระบือ
ว่าเราคือชาติชนคนกันเอง
ผู้น้อยนั้นนั่งเขียนกลอนอยู่กลางนา
เพียงลำพังเอกาหน้าโหรงเหรง
นาไม่ทำนำไม่ทามาโคลงเคลง
นั่งต่อกลอนเหยงเหยงแต่งเพลงยาว
สารภาพตามตรงพระคุณพี่
ที่พร่ำวจีเผื่อว่ามีสาวสาว
เกิดเห็นใจใฝ่รักลองสักคราว
ถึงหน้าหนาวคงไม่หง่าวเหมือนคราวแล้ว
แล้วคุณพี่นั้นหนามาแต่ไหน
จึงสำเนียงเสียงใสไฉไลแจ้ว
จะเชิงกลอนเชิงปี่ล้วนมีแวว
รับฟังแล้วกราบงามงามตอบความทีฯ