๒๕ ตุลาคม สายลมแสนเงียบที่ตากใบ
๒๕ ตุลาคม : สายลมแสนเงียบที่ตากใบ
(กรณีสลายการชุมนุมเมื่อวันที่ ๒๕ ตุลาคม ๒๕๔๗)
๑.
ยังอบอวลหวนไห้ในอากาศ
สีดำยังป้ายปาดไปทุกที่
ลมยังแว่วทำนองของกอรี
เงียบนิ่งถึงวันนี้ ที่ตากใบ
ตุลาคม--
สายลมระลอกนั้น ข้าหวั่นไหว
พัดมากี่ครั้งยังเศร้าใจ
หกปีผ่านไปยังเศร้าลึก
๒.
พลันร่างก็ร่วงผล็อย
หลังปืนเปรี้ยงเสียงปืนศึก
เขาฆ่ากันโครมครึก
แล้วกลับเงียบลงนิ่งงัน...
ความเงียบ กับ ความเงียบ
และความเงียบที่ยืนยัน
เนิ่นนานอยู่เช่นนั้น
และกรอกหูอยู่เช่นนี้
๓.
ตุลาคม ลมตากใบ
ห่มความเศร้าสะเทือนใจไปทุกที่
ซากความตายถูกฝังกลบทบทวี
กี่ศพ กี่ปี โอ! ตากใบ
ต่อความตายถี่ยิบเขาหยิบยื่น
ยืนอยู่ดีดีก็เลือดไหล
ร่างกลิ้งเลือดเกรอะอยู่เกลื่อนไป
ทั้งที่เคยหายใจอยู่ดีดี
ยังต่อสู้ยังหายใจใช้เชือกมัด
เตะถีบฟาดกระบองฟัด ถนัดถนี่
โยนขึ้นอัดยัดในรถยีเอ็มซี
มีก็เหมือนไม่มีความเป็นคน
ยังหายใจ ใจหาย หยุดหายใจ!
แล้วตากใบก็เงียบนิ่งลงอีกหน
ถูกกดถูกข่มจนเกินทน
ชีวิตเหมือนถูกปล้นไปต่อตา
๔.
ยังอบอวลหวนไห้ในอากาศ
เหมือนเพิ่งวายชีวาตลงต่อหน้า
แต่ก็คล้ายวันที่ ๒๕ ตุลา
ว่างเปล่าไร้ค่ากว่าสายลม
สำหรับข้า-- ตุลาคม ลมตากใบ
ยังอวลอายอยู่ภายในใจดวงขม
ลมกะลากาละตุลาคม
ยังเศร้าตรมปวดปร่าอยู่อย่างเคย
(ท่านล่ะ-- กาละตุลาคม
โศกเศร้าบ้างหรือเริงรมณ์อยู่อย่างไร?)
สันติพล ยวงใย
เขียน - อ่าน: ๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๓
ในงานรำลึก ๖ ปี ตากใบ ณ วงเวียนหน้า มอ.ปัตตานี