มิตรน้ำหมึก !!!
พานพบกัน ในวัน พระจันทร์ดับ
ดาวลาลับ ดับดิ้น จนสิ้นแสง
ราคะจับ ดวงจิต รุมร้อนแรง
ผ่านจอแสง ภาพยวนเย้า เขย่าตา
ระทมทุกข์ ฤทัยวาย ก็หายสิ้น
เมื่อรอยยิ้ม ริกะ อยู่ตรงหน้า
มือก็กด ปุ่มน้อย ให้คอยพา
เสน่หา ก็พาผุดหลุดโลกกัน
ในเบื้องหลัง มายา ยังมีอยู่
ที่รวมหมู่ มวลมิตร ผู้สร้างสรรค์
บรรจงถ้อย ร้อยเรียง สำเนียงกัน
ขีดเขียนฝัน ด้วยใจ จะจินตนา
ด้วยยินดี ที่ได้ มาใกล้ชิด
จัดเป็นมิตร ผ่านทาง จอตรงหน้า
แม้ไม่เคย พานพบ แค่ผ่านตา
มิตรน้ำหมึก ของข้า ข้ายินดี !!!
ยินดีที่ไำด้รู้จักนะครับน้า ร่วมสิบปีแล้วสิที่เราได้พบกัน
เอาเป็นว่าผมไม่พูดถึงหลุดโลกก็แล้วกัน
เดี๋ยวสาวๆของน้าจะตกใจว่าสุดหล่อของพวกเธอทำไมเป็นไปได้ขนาดนี้
555 พอดีวันนี้อ่านหนังสือเจอคำนี้ครับ
"มิตรน้ำหมึก"
รู้สึกดีเนอะ ใครคิดอ่ะ เหมือนผมจะเคยเจอพวกรุ่นอาว์รงค์
หรือน้าอาจินต์อะไรประมาณนี้เตยใช้มาก่อนนะ
เอาเถอะ นานๆจะมีอารมณ์เขียนอะไรที่ไม่ถนักสักที
แต่อารมณ์มันได้ว่ะ
จะเขียนเล่าอะไรเฉยๆก็ไม่มัน
ซัดมาเป็นกลอนซะเลยดีกว่า
เผื่อน้าจะฟาดเบียร์ครึ้มๆอยู่
แล้วช่วยต่อให้ผมอีกซักบทสองบทพอเพลินๆ
ฮืฮื ดีใจนะครับน้า ที่ได้รู้จักอ่ะ !!!