ลุงโน๊ต ...
ฉันเห็นเขานั่งเยื้องอยู่เบื้องหน้า
หยิบกระดาษปากกามาเกยตัก
ไร้รอยยิ้มพริ้มมอบตอบทายทัก
ทั้งรู้จักชายชรากว่าสองปี ...
... บนรถเมล์สายหนึ่งซึ่งต้นสาย
เหมือนปี กลายท่วงท่าใบหน้านี้
มาดเรียบง่ายแบบลูกทุ่งมุ่งมั่นดี
ขีดเขียนมีสัญลักษณ์อักษรรอง ...
... ลุงโน๊ตนั่ง หลังชิดติดหน้าต่าง
เสียงถ้อยคำพร่ำพยางค์อย่างนักร้อง
นิ้วกระดิกเคาะจังหวะคละทำนอง
ตามช่วงช่องโน๊ตเพลงใหม่-ไม่รู้-เดา ...
... ผ่านหลายป้ายรถเมล์ดังเปลแกว่ง
แต่ลุงแกร่งสมาธิมิตื่นเร้า
ทั้งลมโกรกเปลวแดดร้อนแผดเอา
ตัวโน๊ตเก่ายังอยู่ไหม-ไม่รู้ลุง ...
... ฉันไม่อาจคุยเฟื่องเรื่องโน๊ตเพลง
ยามรถเร่งเครื่องน้ำมันปล่อยควันคลุ้ง
ทุกเวลาเร่งรีบบีบชาวกรุง
รอบตัวยุ่งแต่ลุงโน๊ตสงบนัก ...
... เสียงป๊อกแป๊กแซกหาค่าโดยสาร
คนพลุกพล่านใครเป็นใครไม่รู้จัก
ลุงมีจุดสนใจให้คนมัก
คุ้นประจักษ์แรกเห็นเป็นติดตา ...
... ใครก็ไม่คุยเฟื่องเรื่องโน๊ตเพลง
บ้างเขย่งเพ่งกรายชายแปลกหน้า
แล้วอมยิ้มแปลกใจในลีลา
ชายนี้บ้าหรือดีที่มุมมอง ...
... เก่าลงไปใหม่ขึ้นมาพาอึดอัด
ที่จำกัดเกือบสุดสายปลายทางพร่อง
พลันเพลงแผ่วเงียบงำสิ้นทำนอง
แผ่นโน๊ตต้องถูกพับเก็บลับตา ...
... ลุงโน๊ตรวบอุปกรณ์หย่อนกระเป๋า
เดินเกาะราวเท้าหยุดอยู่ประตูหน้า
กดออดลงเช่นครั้งบังเอิญมา
ไม่กล่าวลาแต่มอบแรงบันดาลใจ ...
... ฉันแต่งตั้งฉายาว่า "ลุงโน๊ต"
ไม่เต็ง,โต๊ดเลียนนามผูกความให้
แค่เรื่องไม่เป็นเรื่อง-เรื่องของใคร-
โน๊ตฝากไว้ให้อ่านเจออาจเผลอยิ้ม ...
บันทึกเหตุการณ์ประทับใจบนรถเมล์
เมื่อได้พบเจอชายผู้หนึ่งนั่งเขียนโน๊ตเพลง บรรเลงอักษรไปตลอดทาง
เราไม่รู้จักกัน
ฉันเห็นเขาอีกครั้ง และจำเขาได้
ในขณะที่เขาเห็นฉันอีกครั้ง แต่เขาอาจจำฉันไม่ได้
Relate topics
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
pinploy (พิณพลอย)
ปภพ
ราศีพิจิกปภพpinploy (พิณพลอย)pinploy (พิณพลอย)