เรื่อง ของ บราวน์นี่
บราวน์นี่ เป็นหมาพันธ์ผสม ตัวขนาดกลาง ๆ ขนสีน้ำตาล หูตั้ง
มันเป็นหมาเฝ้าบ้านอย่างสมบูรณ์แบบ เจ้าของบ้านเป็นหญิงสาวที่ออกไปทำงานที่บริษัทของเธอแต่เช้า และกลับเข้าบ้านอีกทีตอนค่ำ ๆ บราวน์นี่เป็นหมาที่แข็งแรงเพราะมันกินเพดดีกรี ทำให้ขนของมันเป็นมันเงา และอึเป็นก้อนสวยงาม แถมยังมีขนาดเท่ากันแทบทุกก้อน บราวน์นี่จะได้รับการอาบน้ำและแปรงขนให้บ่อย ๆ จากหญิงสาวที่เป็นเจ้าของมัน หลังจากถูกอาบน้ำมันจะวิ่งไปวิ่งมาอย่างร่าเริงในพื้นที่ลานจอดรถหน้าบ้านทาวน์เฮ้าส์จนสายโซ่ที่ล่ามมันไว้ดังอีล้งโค้งเค้งไปสามบ้านแปดบ้าน สะบัดน้ำที่ติดอยู่บนขนไปมา ก่อนจะเห่าเบา ๆ ให้กับหางของมันเอง
มันมีชีวิตที่น่าจะเป็นสุขไม่น้อย กับพื้นที่ขนาด 16 ตารางเมตร หน้าบ้านทาวน์เฮ้าส์หลังเล็ก ๆ ซึ่งถ้ามันพูดได้มันคงประกาศให้คนเก็บขยะที่แวะเวียนมาทุกวันเสาร์ ว่ามันภูมิใจขนาดไหนกับอาณาจักรของมัน
แต่ทำไมหลายครั้งที่เราสบตากันผ่านลูกกรงปูนที่คั่นระหว่างบ้าน ผมถึงมองเห็นแต่ความเหงาแอบซ่อนอยู่ในดวงตาคู่นั้นของบราวน์นี่ บนกอไผ่หน้าบ้านผมมีพ่อแม่นกเขา พากันมาทำรัง ส่งเสียงร้อง กุ๊ก .. กุ๊ก .. กรู๊ววววว ผมแอบเห็นบราวน์นี่มายืนมองขึ้นไปบนนั้น มันยืนนิ่งหูตั้งราวกับจะฟังเสียงของอิสรภาพจากเบื้องบน
หมาบางตัว ตั้งแต่เกิดจนตาย ... ไม่เคยได้เหยียบฝ่าตีนทั้งสี่ของมันลงบนพื้นดิน ไม่เคยไปนอนเกลือกกลิ้งกับพื้นหญ้า และอาจจะไม่แม้แต่เคยผสมพันธ์กับตัวเมียเลยสักครั้ง
ถ้าเราสนิทกันมากกว่าที่เป็นอยู่นี่ ... ผมอาจจะสอนให้มันชักว่าว ไม่ก็หาหนัง AV แบบหมา ๆ ไรท์ให้มันไปดูซักแผ่น
................................................ บทแถมท้าย : ผมไม่ได้แวะกลับมาเยี่ยมเยียนบอร์ดพี่หมี่นานมากแล้ว ช่วงที่หายไปผมเดินทางไปในโลกด้วยวิธีการต่าง ๆ เก็บเรื่องราวใส่ใว้ในหัวเพื่อเป็นข้อมูล หยุดคิดและตั้งคำถาม สิ่งที่พี่เคบบอกกับผมว่าอย่าหยุดเขียน ผมจำได้ไม่เคยลืม และมันคงได้เวลาแล้วที่ผมจะกลับมาเขียนอะไรที่เป็นเรื่องเป็นราวอีกซักรอบ
จนกว่าเราจะได้พบกันจริง ๆ สักครั้ง
Relate topics
Muchshima (Not Member)
ปภพ
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก