ที่รัก
ที่รัก... เธอมีสิทธิ์ -รู้จัก-รัก ผู้อื่น มีสิทธิ์ล่อง สายน้ำ ยามค่ำคืน มีสิทธิ์ชื่น ลมเชี่ยว แม้เดียวดาย
ที่จะทิ้ง บทกวี ที่แสนหวาน ที่จะเย้ย กลอนกานท์ งานเรียบง่าย ที่จะยิ้ม พิมพ์ไว้ ในใจชาย ที่จะเขิน เอียงอาย เมื่อชายมอง
ที่จะรัก ลมพริ้ว ริ้วเรียวข้าว ที่จะเก็บ เก็จดาว แพรวพราวผ่อง ที่จะเรียน รักฝัน ตามครรลอง ที่จะท่อง เที่ยวไป ในพงพี
ที่จะหมิ่น หัวใจ ดอกไม้งาม ที่จะหยาม ความรัก เย้ยศักดิ์ศรี ที่จะเอ่ย คำหวาน หว่านชาตรี ที่จะหลบ หลีกหนี ชีวีชน
ที่จะเก็บ ความรัก มาถักร้อย ที่จะลบ แผลพร้อย รอยสับสน ที่จะหยัด ยืนอยู่ -สู้- ปวงชน ที่จะทน คนพาล ตามรานรอน
เธอจะเป็น เช่นไร ฉันก็รัก จึงฝากกาย มาทายทัก ด้วยอักษร แนบหัวใจ มาอยู่เคียง ด้วยเสียงกลอน บอกบังอร ฉันรักเธอ ที่เธอเป็น