M-e-e P-e-d

ยกยอดทุกกระทู้ของคุณ dinsor  มาตอบที่เดียวกันนะครับ

งานของคุณดินสอ (น่าจะอ่านอย่างนี้)  ยังคงต้องฝึกเรื่องภาษา และการวางคำมาเรียงกัน  มีหลายที่หลายแห่งที่ภาษายังสับสนและไม่อยู่ในที่ที่มันควรจะอยู่  อีกทั้งการเขียนกลอนนั้น  มันต้องให้ต่างจากการเขียนข่าวหรือเขียนเรื่องราวรำพึุงรำพัน

มีการใช้คำที่ชวนสงสัยอยู่เป็นระยะเช่น "ดาราดารันดร์ล่วงหล่นมา" จากบท ใยฝัน    ไม่อาจทราบได้เลยว่า ดารันดร์ ที่ดินสอใช้นั้นหมายถึงอะไร  ในขณะที่ ล่วง  ควรจะเป็น ร่วง มากกว่า  อีกที่-"นักเรียนเหมือนนัดรับทุกข์ขา" จากบท โรงเรียน  คำว่า ทุกข์ขา  ควรเขียน  ทุกขา  และเป็นคำที่ไม่ค่อยนิยมใช้กันนัก  ด้วยมันหาบริบทที่สอดรับกันได้ยาก  อีกทั้งบริบททั้งวรรค  ให้ความหมายสับสนอยู่พอควรว่า  นักเรียนนัดกันมาทุกข์อย่างนั้นหรือ?  หมายความว่ามีการใช้คำเชื่อมผิดกาลเทศะอยู่

แต่บท หลับนิ่งใต้ผืนดิน  ที่เป็นงานแปลนั้น  ดินสอดูจะทำได้ดีกว่าการคิดเรื่องเอง  แม้ "สร้างศัรทธา" จะเป็นชิ้นที่ดินสอกุมเรื่องได้อยู่  แต่งานแปลชิ้นนี้ดินสอกุมเรื่องได้อย่างมีอรรถรสมากกว่า





dinsor  คงจะเพิ่งเข้ามาในบอร์ดแห่งนี้  บ.ก.หนวดรูปงามเป็นผู้ที่นายหมี่เป็ดขอแรงให้มาช่วยพูดถึงงานของน้องๆ  หากสิ่งที่ บ.ก.พูดนั้นขอให้เชื่อว่า  มีความจริงใจ  และพูดไปเท่าที่เห็นเท่าที่รับรู้  เท่าที่จะพูดได้  ทั้งนั้นล้วนอยู่บนความปรารถนาดีทั้งสิ้นนะครับ

อันนี้ต้องทำความเข้าใจกับคุณดินสอ ณ ตรงนี้ครับ

วิธีการแปะรูปก็คือ---





ลองดูนะครับ

//ยังไม่ได้แฮะ  รอผู้รู้ท่านอื่นนะครับ

อ้อ--สราญคราญสะครืน ครวญสะอื้นฝืนทำไม คุณดินสอใช้คำผิดที่ผิดบริบทครับ  สราญนั้นต้องใช้ในบริบทที่เป็นด้านบวก เป็นความสุข  และ คราญ นั้นไม่มีความหมายครับ  ถ้าสะคราญ , นงคราญ  นั้น  จะหมายถึงหญิงสาวครับ  และ  วายุ นั้น หมายถึง  พายุ  ครับ  และ ทุรชน  หมายถึงคนไม่ดี

ชอบที่บก หนวดรูปงาม วิจารณ์งานค่ะ เพระาได้รู้ว่าเราต้องไปปรับตรงไหนบ้างน่ะคะ่ ขอบคุณนะคะ

ยังสมัครสมาชิกไม่ได้เลยค่ะ  สมัครไปสองรอบแล้วนะคะ