..... ความฝัน....ความจริง .....
....ความฝัน......
ทุกสิ่งสรรพ์บรรเจิดเลิศเลอค่า
คุ้งโค้งรุ้งสวยสดจรดนภา
มีเนินหญ้าเขียวชอุ่มนุ่มละไม
คนยากจนมีสุขพ้นทุกข์โศก
มองเห็นโลกเป็นโลกสว่างไสว
เพื่อนกระชับจับมือมั่นสัญญาใจ
ยามผิดพลั้งยังอภัยไม่แข่งกัน
มนุษย์ล้วนตระหนักใจในหน้าที่
ไม่แก่งแย่งชิงดีเหยียดสีสัน
ผิวดำเหลืองผิวขาวนี้พี่น้องกัน
ความสัมพันธ์เทียมเท่าเราคือคน
....ความจริง......
คือทุกสิ่งที่ทำให้ใจหมองหม่น
โน่นคนรวยแบ่งชั้นกั้นคนจน
ตรมทุกข์ทนต้องกินข้าวเคล้าน้ำตา
รุ้งลออของฉันนั้นอยู่ไหน
เนินหญ้าเคยเขียวใสเหมือนไฟพร่า
โลกกลับกลายคล้ายโลกแห่งมายา
ทั้งตัณหากามาบ้าวุ่นวาย
มนุษย์หนอมนุษย์สุดประเสริฐ
แต่ไยเกิดมัวเมาเขลาได้ง่าย
ใจหยาบกร้านโฉดฉลกลอุบาย
หลงงมงายฆ่ากันทิ้งยิ่งผักปลา
อยากหลับอยู่เรื่อยไปในความฝัน ทุกสิ่งสรรพ์บรรเจิดเลิศเลอค่า แต่ความจริงต้องตื่นฟื้นขึ้นมา เพื่อไขว่คว้าความฝันอันแสนไกล....