M-e-e P-e-d

ข.น.น. มันแปลว่าขนน้องนุ่นจริงๆหรือริกกี้?


บอร์ดนี้ได้รับเกียรติมาเจิมจากกวี-นักเขียนอยู่บ้าง แม้ไม่กี่ท่านก็ตามทีเถอะ  แต่ก็นับว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งสำหรับผม
กวีในประเทศนี้มีมากมายนัก  เกินกว่าจะไล่เรียงชื่อเอาไว้ได้ครบหมดไม่ว่าจะในโอกาสใดใดก็ตามที  บ้างก็ปรากฏชื่อเพียงชั่วประเดี๋ยว  บ้างก็สูญหายไปกับสายลม  บ้างก็หมดพลังสิ้นแรงเอาดื้อๆ  แต่มีไม่น้อยที่ยังยืนหยัดมานับทศวรรษ

กระทู้ ข.น.น.  ที่หมายถึง  ขอแนะนำ  กระทู้นี้  เป็นคิวของกวีหนุ่มใหญ่อารมณ์ดี  ที่ยืนหยัดมานับทศวรรษแล้วด้วยท่านหนึ่ง


สันต์ธวัช ศรีคำแท้-เป็นชื่อและนามสกุลจริงของกวีที่มาเยี่ยมแะเจิมในสมุดเยี่ยมของเวบนี้  ปกติสอนวิชาฟิสิกส์และสายของวิทยาศาสตร์ทุกแขนง  อันดูแล้วมิน่าจะเกี่ยวเนื่องกับงานเขียนงานกวีแต่อย่างใด  และในยามอปกตินั้นก็จะเขียนบทกวีกล่อมเลี้ยงดวงวิญญาณตน  เป็นครูในโรงเรียนมัธยมขนาดเล็กแถบจังหวัดสระบุรี    ที่มีนักเขียนรุ่นน้อง(แต่ค่อนข้างpopมากกว่าและอายุมากกว่า)อย่างอดีตฯพณฯปองพล อดิเรกสาร 


ผลงานเขียน เน้นบทกวีเป็นหลัก-มีรวมเล่มเล่นๆชื่อ
"เสียงกู่ร้องของเมล็ด"-โดยสำนักหนังสือใต้ดิน  เป็นบทกวีที่มีภาษาละเมียดมะไมเหลือเกิน

ผลงานเล่มต่อไป --- 1 แมลงปอโง่เขลาและสายลมหนาว-กวีนิพนธ์(กำลังลุ้น)
2พันธุกรรมรุ่นสูญหาย:ไม่พบดวงหน้าใดในแผนที่พันธุกรรมแห่งวันพรุ่ง...(กำลังทำใกล้เสร็จแต่ยังไม่สมบูรณ์)
3ถ้อยคำในยุคอื่น-กวีนิพนธ์(ทำเสร็จแล้ว)
4เหงาเดือนห้า-กวีนิพนธ์(กำลังทำ-ใกล้เสร็จ) 5กระท่อมสีเมฆ-กวีนิพนธ์(กำลังลุ้น)

ดูเถิด!-พลังที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความฝัน  และเขากำลังทำความฝันให้ปรากฏเป็นจริงเบื้องหน้า

หนังสือเล่มที่ชื่นชอบมากกกกก
1 ความเบาหวิวเหลือทนของชีวิต-มิลานคุนเดอรา
2วอลเดน-เฮนรี่ เดวิด ธอโร
3ก่อนโลกจะขานรับ-วิลเลียมแซมโมเซสโมห์ม

นี่ย่อมบอกอะไรบางอย่างที่เกี่ยวกับวิธีคิดและปรัชญาบางอย่างของเขา


ในส่วนของทัศนะต่อบทกวี นั้นเล่า  เขากล่าวว่า--

"บทกวีควรจะเป็นอะไรก็ได้ที่อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความรัก ความเศร้าโศก ดีงามฯลฯมีพลังในงานชิ้นนั้นๆ    และถ้าหากมันจะไปเปลี่ยนแปลงอะไรสักอย่างในจิตใจของคนให้เป็นไปในทางที่ดีงามขึ้น มันคงจะดีไม่น้อย ดีงามในที่นี้หมายความว่าอยู่ในมาตรฐานและบรรทัดฐานในสังคมนั้นๆ..."

สอดคล้องกับที่ นายพรานผี แห่ง ข่าวพิเศษ ในอดีตได้กล่าวไว้เสมอว่า  คนที่เขียนบทกวีนั้น  ล้วนแล้วแต่เป็นคนใฝ่ดีทั้งสิ้น

คุณทั้งหลาย-เมื่อเราเขียนบทกวีขึ้นมาชิ้นหนึ่ง  นั่นหมายถึงว่าเรากำลังเขียนอะไรบางอย่างให้สังคมอ่าน  และได้ผ่านการตรวจตราอย่างถี่ถ้วนแล้วว่าดีว่างาม  นั่นหมายความว่าเรากำลังสร้างสังคมดีงามขึ้นมาอย่างละเมียดละไม  และด้วยความรู้สึกที่ดีต่อเพื่อนมนุษย์แล้ว!