...... พัฒนะ ปฐมพงศ์ ......
.... โยกเยกเอยโยกเยก ช่างสรรค์เสกกล่อมก่อนนอนหลับฝัน กระต่ายน้อยนั่งรอพ้อดวงจันทร์ ด้วยใจหวั่นหวาดไหวในค่ำคืน
.... ซึมโศกบ้างบางทีสีของเศร้า เป็นเพราะเราหรือเพราะเขาหรือใครอื่น ทิ้งเถอะนะลุกขึ้นมากล้าหยัดยืน ลืมวันคืนเปลืองเปล่าเรื่องราวคน
.... ย้อนรำลึกตรึกไปในสวนโมก สุขหรือโศกทั้งมวลที่สวนหม่น กลางมุ้งฟ้าหลังดาวร้าวใจตน หลุดร้อนรนหมายโมกข์โลกนิทรา
.... ค่ำคืนนี้ฝันดีมีสาวสวย รื่นระรวยแต่งองค์ทรงสง่า แต่แล้วไยหายวับไปกับตา เห็นคนบ้ามานั่งนิ่งพิงเสาไฟ
.... คือ..กวีคนไหน..ใครใครรู้ คือ..ฝีมือชั้นครู..แม้อยู่ไหน ยินชื่อเสียงที่ร่ำลือระบือไกล ขอน้อมนบปรบมือให้ด้วยใจจริง......
แม้จะอ่านงานของพี่ต้นมาไม่มากนัก...แต่ก็ชื่นชมมากๆๆๆๆ จะคอยติดตามงานและเป็นกำลังใจให้นะคะ